Μία γυναίκα, Παναγιώτα ήταν τ’ όνομά της, είχε κάνει τέσσερις αποβολές και το είχε μεγάλο βάρος στην καρδιά της. Κάποτε αποφάσισε με άλλες συγχωριανές της να πάει στον όσιο Γέροντα. Μόλις εκείνος την είδε τη ρώτησε: «Πού είναι τα άλλα […]
Ένα παιδί, που είχε από ασθένεια παραλύσει και οι ιατροί στάθηκε αδύνατον να το κάνουν καλά, το πήγε η μητέρα του στον όσιο Γεώργιο, ο οποίος της είπε να το αφήσει κοντά του και μετά τρεις ημέρες να πάει να το πάρει. Το παιδί εκείνο μετά από εξήντα έτη περίπου διηγείται: – Δεν φοβήθηκα καθόλου, που έπρεπε να μείνω ένα μικρό παράλυτο παιδί μόνο μου τρεις ημέρες μ' ένα άγνωστο καλόγερο. Ούτε πάλι και η μητέρα μου αρνήθηκε να με αφήσει μόνο μου κοντά του, γιατί ήταν να βρω τη θεραπεία μου, εδώ κοντά σ' αυτόν τον ταπεινό καλόγερο. Με πήρε... Διαβάστε τη συνέχεια