Μια φορά πήγαν δύο γυναίκες από την Ξάνθη στο μοναστήρι. Πριν μπουν στο κελλί του οσίου, η μία από αυτές έβγαλε από τον λαιμό της ένα «φυλαχτό» που είχε και το κρέμασε στον τοίχο. Μόλις μπήκαν μέσα, με υψωμένη τη […]
Αξίζει να ξαναμελετήσουμε το θείο και ιερό ευαγγέλιο. Ο Χριστός στο κήρυγμά του μακαρίζει κι ευλογεί τους πενθούντες, τους έσχατους, τους αδικημένους, τους κατηγορημένους, τους εξορισμένους, τους εγκρατείς, τους αγωνιστές, τους μετανοούντες αμαρτωλούς. Μέσα στον πολύ πόνο ξαφνικά πηγάζει μία μεγάλη χαρά και ειρήνη, ευχαριστία, δοξολογία κι ευγνωμοσύνη. Το «γενηθήτω το θέλημά σου» της Κυριακής προσευχής ακούγεται με νόημα, με ιλαρότητα, με αποδοχή. Τα δάκρυα της λύπης γίνονται χαράς. Η λύπη γίνεται χαρμολύπη, η χαρμολύπη κατάνυξη, η κατάνυξη γλυκασμός και λύτρωση, η λύτρωση πρόγευση ουράνιας τρυφής. Από το σκοτάδι εισέρχεσαι σε άπλετο φως. Όλα αυτά μέσα από αυτά που θεωρούσες... Διαβάστε τη συνέχεια