Ο σύγχρονος άνθρωπος δυστυχώς έμαθε να μην περιμένει καθόλου. Αυτό έχει ως συνέπεια να ξεγελά τον εαυτό του με πρόχειρες λύσεις, για να τον ικανοποιήσει όπως-όπως, τώρα, αμέσως. Η βιασύνη-βιαστικότητα αυτή είναι μια επιπολαιότητα καταστροφική, που δέρνει και τους νέους […]

Ο παράλυτος που κοιτόταν πεταγμένος στην κολυμβήθρα της Βηθεσθά, έπασχε όχι ένα-δυο χρόνια, μα τριάντα οχτώ γεμάτα χρόνια. Διαπίστωνε και διατύπωνε πονεμένα «Άνθρωπον ουκ έχω». Εξωτερίκευσε στον Μεσσία και «δημοσίευσε» μια «μικρή αγγελία»: «Ζητείται άνθρωπος». «Ζητείται άνθρωπος» από πολλούς ανθρώπους. […]

Νέοι μου, πρέπει να έχετε ψυχή που θα είναι ικανή για τρία πράγματα: να υπομένει, να αγαπάει τη ζωή, αλλά και να θυσιάζεται. Τέτοια ψυχή δεν θα έχετε ποτέ, εάν είστε απαισιόδοξοι. Ο απαισιόδοξος δεν μπορεί να θυσιάσει τη ζωή […]

Κάποτε που έπεσε πείνα και η αδελφότητα του μεγάλου Παχωμίου δεν είχε σιτάρι, ή μάλλον δεν υπήρχε σιτάρι σε όλη σχεδόν την Αίγυπτο, ο άγιος έστειλε κάποιον από τους αδελφούς να γυρίσει σε όλες τις πόλεις και τα χωριά ζητώντας […]

Κάποιος στα τριάντα του χρόνια διαπιστώνει ότι έχει μια δόση ψυχασθένειας. Με βάση ό,τι έχουμε πει για τα θέματα αυτά, πρέπει να το πάρει έτσι: «Εμένα μου χρειαζόταν αυτό, γιατί αλλιώς δεν θα σωζόμουν». Στοιχίζει όμως, γιατί σε μειώνει αυτό […]

Λίγους μήνες μετά την τιμία ανακομιδή του οσίου Γεωργίου πήγε στη μονή ένα εκδρομικό λεωφορείο από την Αθήνα. Ανάμεσα στους προσκυνητές ήταν και μία νέα γυναίκα, μητέρα δύο μικρών παιδιών, η οποία από μάγια είχε δαιμονισθεί. Πριν ακόμη φθάσουν στη […]

Πολλά έχουν λεχτεί για την ισότητα των φύλων. Αγώνες μακροχρόνιοι έγιναν, για να αποκτήσει η γυναίκα τα ίδια με τον άνδρα δικαιώματα. Να μην υστερεί σε τίποτα από αυτόν. Λίγο διέφερε από τη δούλη η γυναίκα της Ρωμαϊκής Κοινωνίας. Ο […]

Σκέφτηκα σήμερα να μιλήσουμε λίγο πιο συγκεκριμένα για το παράπονο· νομίζω θα συμφωνείτε όλες. Το παράπονο, σύμφωνα και με την προσωπική μας πείρα, είναι, νομίζω, το πρώτο και μεγαλύτερο εμπόδιο στο άνοιγμα της ψυχής προς τον δρόμο της σωτηρίας. Ιδίως […]