Σε μία περίοδο – διηγείται ο π. Γεώργιος Καλαντζής, Εφημέριος Αγίου Γερασίμου Ιλισίων – τον χάσαμε τον Γέροντα Πορφύριο καμμιά εικοσαριά μέρες. Είχε προηγηθή μία κουβέντα που κάναμε και μου έλεγε «βρε συ, εγώ θέλω να φύγω, θέλω να πάω […]
Θέλω να φτειάξω ένα τροχόσπιτο και να πάω σε ένα μέρος ερημικό που έχω βρει στην Βόρειο Εύβοια που (βλέπει) το Αιγαίον Πέλαγος και απέναντι είναι το Άγιον Όρος. Θα βάλω μέσα σόμπα με φωταέριο, αλλά θα έχη χωνί για να βγαίνη έξω η καύση του φωταερίου. Είναι πολύ ερημιά και χωματόδρομος και δεν έρχονται αυτοκίνητα. Θα πηγαίνω εκεί τρεις ημέρες και τέσσερις θα (μένω) εδώ. Μαζί μου παίρνω και δύο ανάπηρους, μα τι να σου πω! ούτε τους φτάνουμε στην αγιωσύνη, διαρκώς θέλουνε να μου λένε και να μου διαβάζουνε από το Γεροντικό, από 'δω, από 'κει διάφορα πα,... Διαβάστε τη συνέχεια