Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή (Λουκ. 17:12-19) ο Χριστός μας πορεύεται «δια μέσου Σαμαρείας και Γαλιλαίας» όταν Τον συναντούν δέκα ταλαίπωροι «συφοριασμένοι». Είναι λεπροί. Η αρρώστια τους, ανίατη τότε, όχι μόνο ήταν φοβερή, αλλά και εθεωρείτο ιερή νόσος. Ήσαν ακάθαρτοι κατά […]
Στη θεία Λειτουργία, ακούγοντας το Χερουβικό και «τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες», έχουμε χρέος και καθήκον – μα και δικαίωμα! – να φθάσουμε σε αγγελική δορυφορία. Δεν χωράει αντίλογος και προφάσεις, Δεν είναι δυνατό να ισχυρισθούν μερικοί «Εμείς είμαστε γέροντες. Πώς θα μπορέσουμε τώρα εξασθενημένοι να στρατολογηθούμε πάλι, και μάλιστα σε στρατιές ουράνιες, “με τους πυρίνους οι πήλινοι”;» (Κάθισμα Στ' ωδής Τριαδικού Κανόνος πλ. Β' ήχου). Δεν είναι δυνατό μια άλλη κατηγορία να προβάλει λόγους υγείας: «Εμείς είμαστε άρρωστοι. Δεν έχουμε αλκή και σθένος για να φέρουμε όπλα». Δεν είναι δυνατό το «έτερο ήμισυ» της ανθρωπότητας ν' αντιτάξει «Εμείς είμαστε γυναίκες. Πώς θα... Διαβάστε τη συνέχεια