«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού… ο σπόρος εστίν ο λόγος του Θεού». Ο σπόρος ήταν ο ίδιος – οι τόποι στους οποίους έπεσε ήσαν αυτοί που έφταιγαν για την ακαρπία, σε αντίθεση με «την γην την αγαθήν» […]
Η μαλθακότητα δεν βοηθάει ούτε σωματικά ούτε ψυχικά. Έτσι αποφαίνεται η Ιατρική, έτσι και η Θεολογία. Τη χειρωνακτική δουλειά και απασχόληση την έχει ευλογήσει ο Κύριος με την προσωπική Του εργασία, αυτή που Του έδωσε την προσωνυμία «ο τέκτων» (Μάρκ. 6.3). Ρωτάει επομένως ο Μέγας Βασίλειος (Ασκητικαί Διατάξεις 23): Ποιος θα παραπονεθεί ότι είναι ταπεινωτικά τα έργα του, αν αυτά τα έκανε και ο Κύριος; Πράγματι εργαζόταν χειρωνακτικά, έπλυνε τα πόδια των μαθητών (Ιω. 13.4-5), και ακόμη κακοπάθησε, κουράσθηκε από οδοιπορία και πείνασε (Ιω. 4.6,8), αγρύπνησε (Λουκ. 6.12), δίψασε (Ιω. 19.28) κλπ. Επαινώντας ακριβώς τη σκληραγωγία του Προδρόμου είχε πει:... Διαβάστε τη συνέχεια