Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτή την εντολή: Όσο μπορείτε να καλλιεργήσετε την αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού. Σε τέτοιο σημείο που όταν θα προφέρετε τ’ όνομά Του να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια σας. Η καρδιά σας πρέπει να καίγεται πραγματικά. Τότε Αυτός θα είναι ο δάσκαλος σας.
Αυτός θα είναι ο οδηγός σας, ο αδελφός σας, ο πατέρας και ο Γέροντάς σας.
Όταν δω τον άνθρωπο να διψά πολύ (για Θεία Κοινωνία) δεν δίνω πολλή σημασία στη νηστεία. Μερικοί δείχνουν τόση μετάνοια που πρέπει να υποβοηθούνται.
Η προστασία του Θεού αδυνατεί τους πειρασμούς μας.
Όταν υπάρχει ο φόβος του Θεού δίνεται η σοφία.
Όλοι οι άγιοι αισθάνονταν χαρά και αγαλλίαση όταν σκέπτονταν την ουράνια βασιλεία του Θεού.
Όταν δω άνθρωπο ερεθισμένο προσεύχομαι να τον ειρηνεύσει ο Κύριος και δεν ακούω τι λέγει. Γι’ αυτό και δεν στενοχωρούμαι. Όταν θα ηρεμήσει και θα δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία, τότε του ομιλώ, διότι τότε είναι ακριβώς σε θέση να καταλάβει την αφροσύνη του.
Να βλέπουμε όλους ανώτερους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν. Να μη φερόμαστε με σκληρότητα, αλλά πάντοτε να έχουμε στη σκέψη μας ότι είναι και ο άλλος του αυτού προορισμού.
Εγώ, με τη χάρη του Θεού, πάντοτε έβλεπα όλους ανώτερους από εμένα και αγίους.
Εμείς πρέπει να έχουμε αγάπη. Το μεγαλύτερο κακό να μας κάνουνε, πρέπει να τους αγαπούμε. Μόνο με την αγάπη θα μπούμε στον Παράδεισο.
Να καλλιεργείς την ευχή και θα έλθει καιρός που η καρδιά σου θα σκιρτά από χαρά, όπως όταν πρόκειται να δεις ένα πολυαγαπημένο σου πρόσωπο.
Τη βραδυνή προσευχή να μη την αμελείς. Να προσεύχεσαι με διάθεση όπως εκείνοι που πηγαίνουν σε συμπόσιο. Είναι ξύπνιοι και αισθάνονται όλο χαρά. Έτσι και συ, αφού πρόκειται να ομιλήσεις με τον Νυμφίο σου, να μην ακούς όταν σου λέγει ο πειρασμός διάφορα για να σε εμποδίσει, γιατί ξέρεις ότι έχουμε έναν που ενδιαφέρεται πολύ για μας.
Εκείνον που μας πληγώνει και μας κάνει να πονάμε οφείλουμε να τον αγαπούμε διπλά.
Δεν είναι τα φτερά που μπορούν να υψώσουν τον άνθρωπο πάνω από τη γη, αλλ’ η καθαρότητα και η απλότητα της καρδιάς. Πρέπει να είσαι απλός στις πράξεις σου και καθαρός στη σκέψη και στα αισθήματά σου. Με την καθαρή καρδιά θα αναζητάς τον Θεό, με την απλότητα θα τον βρίσκεις και θα τον χαίρεσαι. Η καθαρή καρδιά περνά εύκολα τις πύλες του ουρανού.
Στο πέλαγος της ζωής βρισκόμαστε, πότε θα έχουμε φουρτούνα και πότε γαλήνη. Η χάρη του Θεού δεν μας αφήνει. Διαφορετικά θα είχαμε καταποντισθεί εάν δεν μας συγκρατούσε.
Οι άγιοι πάντοτε σκέπτονταν την άλλη ζωή. Είναι χάρισμα η μνήμη του θανάτου.
Ο Θεός μάς προφυλάγει από τον πειρασμό. Δεν αφήνει να πειρασθούμε πάνω από τις δυνάμεις μας. Όλα τα επιτρέπει για το καλό μας.
Η προσευχή είναι χάρη. Τη δίνει ο Θεός όταν υπάρχει ζήλος και ταπείνωση.
Έχε εμπιστοσύνη στον Κύριο για όλα και αυτός θα σε διαθρέψει σε ώρα λιμού.
Με ένα καλό λόγο για τον πλησίον σου, υπερασπίζοντάς τον, αγοράζεις τον Παράδεισο.
Η μετάνοια πρέπει να γίνεται όχι για τον φόβο της τιμωρίας αλλά διότι αμαρτήσαμε προς τον Θεό.
Παράδωσε τον εαυτό σου ολόκληρο στην προστασία και σκέπη της Παναγίας.
Οι Άγιοι Πατέρες υποτάσσονταν με απλότητα σαν μικρά παιδιά σε ό,τι τους έστελνε ο Θεός· «Έτσι το θέλεις· ας γίνει το θέλημά σου».
Η θλίψη είναι ευάρεστη στον Θεό εφόσον δεν μας αφαιρεί το θάρρος ν’ αγωνιζόμαστε.
Χρειάζεται καλλιέργεια για να έχουμε την αγάπη προς όλους με το μέτρο που θέλει ο Χριστός.
Όλα τα ζητήματά σου να τ’ αφήσεις στα χέρια του Θεού. Ό,τι θέλεις να το ζητάς σαν το παιδί από τον πατέρα του. Η ευχή είναι δωρεά του Θεού. Να ζητάς πάντα με ελπίδα.
Δεν θα μας σώσουν τα έργα μας, αλλά το άπειρο έλεος του Θεού. Απόκτησε θάρρος και υπομονή στον αγώνα σου.
Από το βιβλίο: Ψυχοσωτήρια Διδάγματα Συγχρόνων Γερόντων. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη, σελ. 51-55 (αποσπάσματα).
