Απογοητευμένος από την ηθική και πνευματική κατάσταση της κοινωνίας όπως την διεζωγράφισε κάποιος ιεροκήρυκας, ένας νέος ζήτησε τη γνώμη του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Ο Γέροντας του είπε: – Άκουσε, παιδί μου. Πολλοί ξεκινούν από λανθασμένη βάση: Πώς συμβαίνουν αυτά, αφού ζούμε […]
Ένας Μοναχός, Πέπυρις ονομαζόμενος, μαζί με τον μαθητή του, οι οποίοι ήταν γαστρίμαργοι και δοσμένοι στα ευχάριστα φαγητά και δεν πολιτεύονταν σαν Μοναχοί, με παραχώρηση του Θεού που όλα τα οικονομεί προς το συμφέρον μας, έπεσαν σε βαριά αρρώστια. Ήρθαν λοιπόν σε συναίσθηση και πρόσπεσαν στην Παντάνασσα Θεοτόκο, και άκουσαν ότι, εάν εξομολογηθούν, και σωφρονήσουν την ακόρεστη κοιλιά τους, και αφήνοντας τα ευχάριστα φαγητά ζουν σαν Μοναχοί με μόνο ψωμί και νερό, όχι μόνο θα ελευθερωθούν από εκείνη τη φοβερή αρρώστια, αλλά θα κληρονομήσουν και την ουράνια Βασιλεία· «και εάν – έλεγε – τα υπόσχεσθε αυτά και επιθυμείτε την ψυχική και τη... Διαβάστε τη συνέχεια