Είχαμε την ευλογία να γηροκομήσουμε και να διακονήσουμε κατά τα τελευταία χρόνια, στις τελευταίες στιγμές του που ήταν πολύ οδυνηρές, τον γέροντα Παγκράτιο, που ήταν και αυτός αρχοντάνθρωπος. Η καταγωγή του ήτανε από το Γομάτι της Χαλκιδικής. Είχε συγγενείς κάποιους […]

Το φθινόπωρο του έτους 1909 δυο αδελφοί, οι Ιωάννης και Χαράλαμπος Παβαλούκα, έφτασαν με το κοπάδι τους από 350 πρόβατα στο μοναστήρι Νεάμτς της Μολδαβίας, όπου και έγιναν μοναχοί με τα ονόματα Αθανάσιος και Κύριλλος. Ο π. Κύριλλος αργότερα πήγε […]

Ο γέροντας Ζωσιμάς είχε την ευλογία να γεννηθεί και ν’ ανατραφεί από γονείς ευγενικής καταγωγής, ευκατάστατους, μα προπαντός πιστούς και ευσεβείς. Ο πατέρας του, ο βογιάρος (1) Βασίλειος Ντανίλοβιτς Βερχόφσκυ, ήταν έπαρχος του Σμολένσκ. Και η μητέρα του Άννα Ιβάνοβνα […]

 Η μνήμη του θανάτου δίνει μεγάλη θέρμη στον πνευματικό ζήλο. Και όταν κανείς σκέπτεται ότι ίσως πεθάνει μετά από μία στιγμή, μετά από λίγη ώρα, μετά από μία μέρα, ένα μήνα, ένα χρόνο, η σκέψη αυτή είναι μία θέρμανση του […]

Όταν τελειώσαμε τη θεία Λειτουργία, (*) ετοίμασε ο Γέρων Παΐσιος το φαγητό: ρύζι, ντοματούλες που είχε στον κήπο του, και ψωμί, το οποίο ξήραινε ο ίδιος. Γέμισε το δικό μου πιάτο, ενώ στο δικό του έβαλε πολύ λίγο φαγητό. Διαμαρτυρήθηκα, […]

Μετά από τρία χρόνια σκληρής ασκήσεως στις πνευματικές σχολές, στα μοναστήρια και τις ερήμους των Ιεροσολύμων και του Αγίου Όρους, ο Γέρο-Γεώργιος επέστρεψε πάλι στο χωριό του, το Σουγκάγκ. Ξυπόλυτος με τα πόδια του σκασμένα και πληγωμένα από τις πέτρες, […]

– Ποιο είναι το καταστάλαγμα από τη μοναχική σας ζωή, π. Γελάσιε; – Αχ, παιδάκι μου, ν’ αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά. Ο Θεός θέλει καρδιά και εκεί πάει και κατοικεί. Δεν θέλει ούτε γράμματα πολλά, ούτε […]

«Του βίου την θάλασσαν, υψουμένην καθορών, των πειρασμών τω κλύδωνι, τω ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ σοι· ανάγαγε εκ φθοράς την ζωήν μου Πολυέλεε». Ο υμνογράφος της Εκκλησίας, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, έρχεται να μας μιλήσει και να μας […]