Μία κυρία συγγενής μου – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – αρρώστησε πολύ βαρειά. Είχε μεγάλο πρόβλημα με το συκώτι της. Οι γιατροί δεν έδιναν καμμία ελπίδα ζωής. Είχε πέντε παιδιά. Το μικρότερο ήταν περίπου ενάμισυ-δύο ετών. Είχε χάσει πριν […]
Διηγήθηκε ο γέρων Γεράσιμος ο Υμνογράφος: «Γνώρισα τον γερω-Πέτρο (Πετράκη) τον Κατουνακιώτη. Ήταν όντως άγιος μοναχός. Έκανε πολλή προσευχή και μεγάλη άσκηση. Μια φορά την εβδομάδα μαγείρευε και έτρωγε κάθε μέρα από αυτό. Μια φορά ήρθε στο Κελλί μας αλλοιωμένος στην όψη· κλαίγοντας μου είπε ότι το βράδυ προσευχόμενος περικυκλώθηκε από λευκό άπλετο φως και γέμισε ευωδία το κελλί του. Ο ίδιος αισθάνθηκε ανέκφραστη μακαριότητα, γλυκύτητα και ειρήνη. Δεν γνώριζε αν βρισκόταν στο κελλί του. Ρωτούσε να μάθη τι είναι αυτό που του συνέβη. Μου είπε: "Εσύ είσαι μορφωμένος, ξέρεις γράμματα, να μου πης μήπως είναι πλάνη του Σατανά, μήπως... Διαβάστε τη συνέχεια