Τότε όλοι νηστεύαμε – διηγήθηκε μία πνευματική κόρη του οσίου Γεωργίου – εκτός από τα βρέφη. Δύο τρία άτομα ήταν στο χωριό που δεν νήστευαν. Ο όσιος Γεώργιος τους ήξερε, μα δεν τους έλεγε τίποτε. Έλεγε: «Ο δρόμος του Θεού είναι αυτός. […]
Ένα παιδί, που είχε από ασθένεια παραλύσει και οι ιατροί στάθηκε αδύνατον να το κάνουν καλά, το πήγε η μητέρα του στον όσιο Γεώργιο, ο οποίος της είπε να το αφήσει κοντά του και μετά τρεις ημέρες να πάει να το πάρει. Το παιδί εκείνο μετά από εξήντα έτη περίπου διηγείται: – Δεν φοβήθηκα καθόλου, που έπρεπε να μείνω ένα μικρό παράλυτο παιδί μόνο μου τρεις ημέρες μ' ένα άγνωστο καλόγερο. Ούτε πάλι και η μητέρα μου αρνήθηκε να με αφήσει μόνο μου κοντά του, γιατί ήταν να βρω τη θεραπεία μου, εδώ κοντά σ' αυτόν τον ταπεινό καλόγερο. Με πήρε... Διαβάστε τη συνέχεια