Τότε όλοι νηστεύαμε – διηγήθηκε μία πνευματική κόρη του οσίου Γεωργίου – εκτός από τα βρέφη. Δύο τρία άτομα ήταν στο χωριό που δεν νήστευαν. Ο όσιος Γεώργιος τους ήξερε, μα δεν τους έλεγε τίποτε. Έλεγε: «Ο δρόμος του Θεού είναι αυτός. Θέλετε; Ακολουθείστε». Τον άκουγαν όλοι, εμείς τα παιδιά, περίπου εκατό, στη σειρά φιλούσαμε το χέρι του. Ο δάσκαλός μου, Παπαδόπουλος, δεν πίστευε. Μία ημέρα όμως ήρθε στο μοναστήρι. Τον πήρε τότε ο Γέροντας από το χέρι και τον πήγε μπροστά στον άγιο Νικόλαο, εκεί στο τέμπλο ήταν η εικόνα του. Τον πήγε εκεί μπροστά και του έκανε «κικιρίκου»... δηλαδή ξύπνα.... Διαβάστε τη συνέχεια