Ήταν κάποτε η Ελλάς ένα καθαρό έθνος, μια αμιγής χώρα, μια καθαρή φυλή, λαός χριστιανικός. Είναι το πρώτο έθνος που πίστεψε στον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Στη μικρή αυτή ευλογημένη γωνιά ιδρύθηκαν οι πρώτες Εκκλησίες, και όλοι ζούσαν σύμφωνα με […]
Όσο, αγαπητοί μου, προχωρεί η ακολουθία και πλησιάζει η στιγμή της σταυρώσεως του Χριστού, τόσο οι ύμνοι και τα τροπάρια γίνονται γλυκύτερα. Προκαλούν συγκίνηση· μόνο χυδαίες ψυχές παραμένουν ασυγκίνητες. Παγκόσμιος θρήνος. Ο εκκλησιαστικός ποιητής καλεί να συμμετάσχουν στο θρήνο και στο πένθος άγγελοι, άνθρωποι αλλά κι αυτά τα άψυχα δημιουργήματα. Μεταξύ των άλλων αναφέρει και τη γη. «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας», λέει (αντίφ. ιε' όρθρ. Μ. Παρ.). Επιτρέψτε μου, μολονότι είστε κουρασμένοι, να πω λίγες λέξεις στο σημείο αυτό· πενθεί η γη. Αλλά ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ; Η γη, απαντούν οι αστρονόμοι, είναι ένας... Διαβάστε τη συνέχεια