Όσο, αγαπητοί μου, προχωρεί η ακολουθία και πλησιάζει η στιγμή της σταυρώσεως του Χριστού, τόσο οι ύμνοι και τα τροπάρια γίνονται γλυκύτερα. Προκαλούν συγκίνηση· μόνο χυδαίες ψυχές παραμένουν ασυγκίνητες. Παγκόσμιος θρήνος. Ο εκκλησιαστικός ποιητής καλεί να συμμετάσχουν στο θρήνο και […]
Η θλίψη, αγαπητοί μου, το δυσάρεστο αυτό συναίσθημα, που όταν εμφανίζεται στη ζωή μας δεν χωράει στην ψυχή και κάνει τους ανθρώπους του κόσμου να μελαγχολούν, να στενοχωρούνται, να τρομοκρατούνται, για τον πιστό Χριστιανό παραδόξως παίρνει άλλο νόημα· μεταβάλλεται σε ένα είδος ευεργεσίας του Θεού. Γιατί ο Κύριος έχει τον τρόπο να κρύβει τα αγαθά του πολλές φορές κάτω από το μαύρο πέπλο της δυστυχίας και του πόνου· και ο Χριστιανός μαθαίνει πώς να ανασύρει το μαύρο αυτό πέπλο, να βλέπει πίσω απ' αυτό και να βρίσκει εκεί σκοπιμότητα και ωφέλεια από τη θλίψη. Αυτό δεν είναι μία φανταστική θεωρία,... Διαβάστε τη συνέχεια