Ο άγιος Πορφύριος, ο Άγιος της Αγάπης – διηγείται η Σοφία Ορφανίδου –, αγαπούσε αδιάκριτα όλους. Δεν υπήρχαν γι’ αυτόν γνωστοί και άγνωστοι. Όλοι ήμασταν παιδιά του και εκείνος ήταν ο πατέρας μας. Μας ευλογούσε απλόχερα, μας παρηγορούσε, μας ανακούφιζε και μας […]
Ο γέροντας Ζωσιμάς διηγήθηκε κάποτε το ακόλουθο περιστατικό: – Άκουσα από κάποιον ενάρετο και διακριτικό ηγούμενο, ότι στο μοναστήρι του ζούσε ένας αδελφός, που πήγαινε συχνά στο σιδηρουργό της μονής, μοναχό κι αυτόν, και τον παρακαλούσε επίμονα να του φτιάξει σιδερένιες αλυσίδες. Ήθελε να τις τυλίξει στο σώμα του, κάτω από τα ρούχα, και με τη σωματική αυτή ταλαιπωρία να ευαρεστήσει, όπως νόμιζε, το Θεό και να σώσει την ψυχή του. » Όταν πια ο σιδηρουργός δεν μπορούσε να του το αρνείται περισσότερο, πήγε στον ηγούμενο και του αποκάλυψε την πρόθεση του αδελφού. “Αν ξανάρθει για το ίδιο ζήτημα”, του είπε ο... Διαβάστε τη συνέχεια