Σε κάποιο σημείο της στοάς που καταλήγει στην εκκλησία του αγίου Κλήμεντος ήταν κάποιος κατάκοιτος που λεγόταν Σέρβουλος. Αυτός λοιπόν, αν και στα υλικά πράγματα ήταν φτωχός, στις αρετές ήταν πολύ πλούσιος. Το σώμα του έμεινε παράλυτο από πολύχρονη αρρώστια. Από τότε που τον γνωρίσαμε μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν στο στρώμα παράλυτος και δεν μπορούσε ούτε όρθιος να σταθεί, ούτε στο κρεβάτι να ανακαθίσει, ούτε καν το χέρι ή το πόδι να κουνήσει. Κοντά του έμεναν για να τον υπηρετούν η μητέρα του και ο αδελφός του· και αν κάποιος του έδινε κάτι ως ελεημοσύνη, αυτός το έδινε πάλι ελεημοσύνη με τα χέρια της μητέρας ή του αδελφού του. Γράμματα διόλου δεν ήξερε, είχε όμως αγοράσει βιβλία της αγίας Γραφής και, όταν είχε για συντροφιά του κάποιους ευλαβείς ανθρώπους, τους έβαζε να του τα διαβάζουν προσεκτικά. Έτσι κατόρθωσε, όσο του ήταν δυνατό, να αποκτήσει τη χρήσιμη γνώση της αγίας Γραφής, αν και ήταν εντελώς αγράμματος. Όλους τους πόνους τους υπέμενε ευχαριστώντας τον Θεό, και νύχτα μέρα η φροντίδα του ήταν να τον δοξολογεί.
Όταν έφτασε ο καιρός να πάρει την ανταμοιβή για την τόσο μεγάλη υπομονή του, έπαψε ο πόνος των μελών του· και μόλις κατάλαβε ότι πλησιάζει στον θάνατο, παρακάλεσε εκείνους που έτυχε τότε να είναι στη συντροφιά του, να σηκωθούν όρθιοι και να ψάλλουν μαζί του στον Θεό όσο η ψυχή του θα ήταν σε αναμονή. Καθώς λοιπόν μαζί τους έψαλλε και αυτός ο ετοιμοθάνατος, ξαφνικά τους διέκοψε, κράζοντας με φόβο: «Σωπάστε· δεν ακούτε πώς αντιλαλούν δοξολογίες στον ουρανό;» Και με την προσοχή στραμμένη σε εκείνες τις δοξολογίες, που τις άκουγε με τα εσωτερικά αυτιά της καρδιάς, λύθηκε η αγία εκείνη ψυχή από τα δεσμά του σώματος· και μόλις βγήκε, τόση ευωδία σκόρπισε στον τόπο εκείνο, ώστε πλημμύρισε όλους τους παρόντες, και από αυτό έγινε φανερό ότι την ψυχή εκείνη υποδέχτηκαν οι δοξολογίες από τον ουρανό.
Στο περιστατικό αυτό έτυχε να είναι παρών ένας δικός μας μοναχός, ο οποίος ζει μέχρι σήμερα και βεβαιώνει με δάκρυα ότι, μέχρι την ώρα που έθαψαν το σώμα του, η υπέροχη εκείνη ευωδία δεν έφυγε από τα ρουθούνια του.
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση Ζ’, σελ. 75. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2001.
