Πολλές φορές τα ίδια τα πράγματα δείχνουν ότι οι χριστιανοί είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι, ακριβώς γιατί ψευτοπιστεύουν, ψευτοϋπακούουν στον Θεό και κάνουν και αυτοί, όπως οι άλλοι άνθρωποι, τα δικά τους. Θα πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά και ως άνθρωποι που έχουμε νου. Να μη μας επηρεάζει το πνεύμα της εποχής, αλλά να δούμε πώς είναι η αλήθεια του Θεού, να τη δεχθούμε, να την πιστέψουμε και να ζήσουμε σύμφωνα με αυτήν.
Με αυτό το πνεύμα ο καθένας μας, κάθε πρωί που θα ξυπνήσει, δύσκολο ξεδύσκολο, να σηκωθεί επάνω και να ανοίξει την καρδιά του στον Θεό και να παραδοθεί και να παραδίδεται κάθε μέρα στον Θεό. Να κάνει την προσευχή του, τις μετάνοιες του, τη μελέτη του· να αφουγκραστεί για να ακούσει τι θέλει ο Θεός, πρόθυμα-πρόθυμα να ανταποκριθεί στο θέλημα του Θεού και να ζήσει την ημέρα, την κάθε ημέρα, όπως θέλει ο Θεός.
Αν είσαι χριστιανός από συνήθεια – απλώς έτυχε να γνωρίσεις τον Θεό – αλλά κατά τα άλλα σε ενδιαφέρει να ζήσεις όπως ζουν όλοι οι άνθρωποι, δεν έχεις σωστή σχέση με τον Θεό. Σωστή σχέση έχεις, όταν παραδοθείς στον Θεό και πεις: «Ξέρει ο Θεός. Ούτε γυμνούς θα μας αφήσει ούτε πεινασμένους ούτε διψασμένους· όλα τα αναλαμβάνει. Υπόσχεται και θα τηρήσει την υπόσχεσή του ότι θα μας εισαγάγει και στη βασιλεία του».
Τι άλλο θέλεις, όποιος κι αν είσαι; Και αν το πιστέψεις αυτό, πόσο αλλιώτικος γίνεσαι αμέσως! Θα ξυπνήσεις, ας πούμε, το πρωί και θα ξεκινήσεις την ημέρα σου με χαρά! Σαν να είσαι βασιλιάς. Ο κόσμος να χαλάει, να καίγεται, δεν έχεις να πάθεις τίποτε, καθώς έχεις αυτή την αλήθεια μέσα σου, δηλαδή την υπόσχεση του Θεού, και την πιστεύεις και τη νιώθεις και τη ζεις.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα 2020”, σελ. 17, 20.
