Ερώτηση: Γέροντα, ο άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είπε ότι πολλές φορές οι άνθρωποι, όταν είναι η προσευχή τους δυνατή, αλλάζουν και τα σχέδια του Θεού ακόμη. «Άσχετα με το εάν αυτό αργότερα βλέπω», λέει ο πατήρ Εφραίμ, «ότι δεν ήταν για το καλό τους· εν πάση περιπτώσει όμως αλλάζουν τις βουλές του Θεού».
Γέροντας: Βέβαια, οπωσδήποτε γίνεται. Όταν πολύ επιμείνει ο άνθρωπος στην προσευχή, ο Θεός είναι αγάπη και οπωσδήποτε «υπακούει». Να, μέσα στην ιστορία βλέπουμε τι έγινε με τους Νινευΐτες. Ενώ άλλο ήταν το σχέδιο του Θεού, άλλο έγινε. Με την ζωή τους, με την προσευχή τους αλλάζουν το σχέδιο του Θεού. Ναι, οπωσδήποτε γίνεται.
Αυτός που έχει αυτή την πίστη είναι ο τέλειος άνθρωπος. Από όπου και αν τον πιάσεις… βλέπεις ευλογία. Τίποτε άλλο. Γενικά είναι μια ευλογημένη ψυχή. Γι’ αυτό και φυσικά αυτή η πίστη είναι δύσκολη. Αλλά έχουμε ανθρώπους, οι οποίοι τελειώθησαν…
Να, ο άγιος Μάρκος ο Αθηναίος, που έφυγε είκοσι πέντε χρονών από την Αθήνα και έζησε μέσα στην έρημο. Αυτός είχε παραδοθεί εξ ολοκλήρου στα χέρια του Θεού, αφέθηκε στα χέρια του Θεού. Έζησε φυσικά πολλά χρόνια. Εκατόν είκοσι χρόνια; Δεν θυμάμαι ακριβώς. Τα πέρασε τα εκατό. Στην έρημο μόνος, δεν είχε άλλον άνθρωπο. Αλλά έγινε και μετακίνηση βουνού ακόμη ενώπιον κάποιου άλλου Πατέρα που τον είδε στο τέλος της ζωής του. Ο άγιος Μάρκος του έκανε την ερώτηση: «Τι γίνεται με τον κόσμο; Έχει πίστη ο κόσμος;». Και εννοούσε την πίστη όπως την εννοούσε ο ίδιος ο άγιος, αν δηλαδή θεραπεύουν αρρώστους, αν… «Πάτερ μου», λέγει ο άλλος Πατέρας, «ούτε εμείς οι μοναχοί δεν είμαστε έτσι». Γιατί ήταν μοναχός αυτός. «Μα ο Κύριός μας είπε ότι βουνά μπορούμε να μετακινούμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε τέτοια πράγματα; Και φαρμακερά φίδια να μας τσιμπίσουν… Ο κόσμος δεν κάνει τέτοια πράγματα; Να, να πούμε και το βουνό να φύγει, να μετακινηθεί». Και βλέπει ο άλλος το βουνό να μετακινείται. Για τον άγιο Μάρκο ήταν πολύ απλά.
Εμείς είμαστε αδύνατοι. Αλλά σταδιακά θα προχωρούμε. Θα παρακολουθούμε, θα βλέπουμε τον εαυτό μας, θα αγωνιζόμαστε, θα προσευχόμαστε, θα παρακαλούμε τον Θεό να μας απαλλάξει από τις αδυναμίες και θα προχωρούμε. Δεν θα παρακαλούμε μόνο· συγχρόνως θα προσπαθούμε, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε εμείς. Θα μας ενισχύει η Εκκλησία με τα Μυστήριά της. Θα μας ενδυναμώνει και θα προχωρούμε.
Από το βιβλίο: ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Α’, Ιερόν Ησυχαστήριον “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος”, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής 2020, σελ. 66.
