Θα εξετάσουμε τον Χερουβικό ύμνο: «Οι τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες και τη ζωοποιώ Τριάδι τον τρισάγιον ύμνον προσάδοντες, πάσαν την βιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν ως τον βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Αλληλούια». Η ερμηνεία του: «Εμείς που […]
Ο Κύριος μάς συμβούλεψε να προσευχόμαστε συνεχώς, ακούραστα, να μη αποκάμνουμε, πως πρέπει «πάντοτε προσεύχεσθαι... και μη εκκακείν» (Λουκ. 18.1). Και στη συνέχεια οι απόστολοι, οι Πατέρες, οι άγιοι συνιστούν το ίδιο, και βέβαια πρώτοι αυτοί προσεύχονταν συνεχώς. Ο απόστολος Παύλος παροτρύνει: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. 5.17). Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος σημειώνει ότι «πιο πολύ πρέπει να μνημονεύουμε τον Θεό [και φυσικά να προσευχόμαστε] παρά να αναπνέουμε» (Λόγος 27, Θεολογικός Α΄, 4). Φοβερός λόγος! Χωρίς αναπνοή δεν ζούμε ούτε για λίγο. Άρα δεν μπορεί χωρίς συντροφιά με τον Θεό να ζήσει η ψυχή ούτε για ελάχιστο. Η προσευχή είναι ο... Διαβάστε τη συνέχεια

