Ο αββάς Μακάριος ο Μέγας μας αποκαλύπτει ανώτερες πνευματικές καταστάσεις (Ομιλίαι Πνευματικαί 10.4): Η ψυχή η πεινασμένη και διψασμένη δια της αγάπης και της λαχτάρας του ουράνιου νυμφίου και συμμορφούμενη με τον θάνατό Του, κατά τον Παύλο (Φιλ. 3.10), προσδοκά […]
Ο Χριστός είναι Βασιλιάς, «ο μακάριος και μόνος δυνάστης» (Α' Τιμ. 6.15). Αλλά γιατί είναι βασιλιάς; Πώς έδρασε και δρα, ώστε να είναι βασιλιάς μας; Κατά τον αββά Μάρκο είναι «κατ’ ουσίαν» δεσπότης μας επειδή μας δημιούργησε, και «κατ’ οικονομίαν» δεσπότης μας επειδή μας εξαγόρασε με το Αίμα Του και μας χαρίτωσε (Ευεργετινός Γ' 32.5). Δεσπόζει ως Πλάστης μας. Τούτο μόνο και μόνο θ’ αρκούσε. Πράγματι «πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν», διατρανώνει θεολογώντας ο υιός της βροντής (Μάρκ. 3.17) Ιωάννης από τους πρώτους στίχους του ευαγγελίου του (1.3). Όταν δε ο άνθρωπος ξέπεσε... Διαβάστε τη συνέχεια