Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λουκ. 16.19-31) διαβάζουμε: «Άνθρωπός τις ην πλούσιος… ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς» με κατάληξη έπειτα από τον «εφήμερο» επίγειο βίο του, να φωνάζει σπαρακτικά προς τον προπάτορα Αβραάμ, που βρισκόταν αγεφύρωτα μακρυά του, «οδυνώμαι εν τη φλογί […]
Στη θεία Λειτουργία, ακούγοντας το Χερουβικό και «τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες», έχουμε χρέος και καθήκον – μα και δικαίωμα! – να φθάσουμε σε αγγελική δορυφορία. Δεν χωράει αντίλογος και προφάσεις, Δεν είναι δυνατό να ισχυρισθούν μερικοί «Εμείς είμαστε γέροντες. Πώς θα μπορέσουμε τώρα εξασθενημένοι να στρατολογηθούμε πάλι, και μάλιστα σε στρατιές ουράνιες, “με τους πυρίνους οι πήλινοι”;» (Κάθισμα Στ' ωδής Τριαδικού Κανόνος πλ. Β' ήχου). Δεν είναι δυνατό μια άλλη κατηγορία να προβάλει λόγους υγείας: «Εμείς είμαστε άρρωστοι. Δεν έχουμε αλκή και σθένος για να φέρουμε όπλα». Δεν είναι δυνατό το «έτερο ήμισυ» της ανθρωπότητας ν' αντιτάξει «Εμείς είμαστε γυναίκες. Πώς θα... Διαβάστε τη συνέχεια