Ο παπα-Φώτης Λαυριώτης είχε φίλους παντού, όπου πήγαινε. Μέσα στο ταγάρι του είχε ό,τι μπορεί να υποψιασθεί νους ανθρώπου. Από πετραχήλι και κουκούλιο μέχρι κονσέρβες. Από κεριά, καρβουνάκι και θυμίαμα μέχρι ψυχοχάρτια, κομμάτια πρόσφορα, κρεμμύδια, σκόρδα, φρυγανιές, ελιές και πολλά […]
Ο γέροντας Ζωσιμάς διηγήθηκε κάποτε το ακόλουθο περιστατικό: – Άκουσα από κάποιον ενάρετο και διακριτικό ηγούμενο, ότι στο μοναστήρι του ζούσε ένας αδελφός, που πήγαινε συχνά στο σιδηρουργό της μονής, μοναχό κι αυτόν, και τον παρακαλούσε επίμονα να του φτιάξει σιδερένιες αλυσίδες. Ήθελε να τις τυλίξει στο σώμα του, κάτω από τα ρούχα, και με τη σωματική αυτή ταλαιπωρία να ευαρεστήσει, όπως νόμιζε, το Θεό και να σώσει την ψυχή του. » Όταν πια ο σιδηρουργός δεν μπορούσε να του το αρνείται περισσότερο, πήγε στον ηγούμενο και του αποκάλυψε την πρόθεση του αδελφού. “Αν ξανάρθει για το ίδιο ζήτημα”, του είπε ο... Διαβάστε τη συνέχεια