Πριν από μερικά χρόνια – διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη –, όταν ακόμη ζούσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ (μακαριστός τώρα) π. Κύριλλος, ήλθε στο σπίτι μου. Συζητούσαμε και μου έλεγε ότι δικαστικοί, που ήταν πνευματικά παιδιά του γέροντος […]

Στην άνικμη πνευματικά εποχή μας η Χάρις του Θεού δεν μας εγκατέλειψε. Ανέδειξε θεοφόρους Γέροντες, για να βοηθήσουν τον λαό με τα εξαιρετικά χαρίσματά τους. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο μακαριστός Γέρων Ιάκωβος, Ηγούμενος της Μονής του Οσίου Δαυΐδ […]

Μία φορά – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – που είχα πάει στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ (ήταν θυμάμαι μετά το Πάσχα), βρήκα τον π. Ιάκωβο να είναι έξω στην αυλή, πίσω από το Ιερό του Καθολικού. Συζητούσε μ’ […]

Ο γέροντας Ιάκωβος – διηγείται η πρεσβυτέρα Μαρία Ιωάννου Χατζηθανάση – είχε μεγάλη έγνοια το ότι είχαμε τότε οκτώ παιδιά και δεν είχαμε δικό μας σπίτι. Κάθε φορά που πηγαίναμε για εξομολόγηση μας ρωτούσε: «Τι έγινε, έχομε δικό μας σπίτι;». […]

Στην Αθήνα – διηγείται ο π. Ιωάννης Νιργιανάκης – ζούσε μία οικογένεια Ελληνοαμερικανών, του κ. Κωνσταντίνου Βουδούρη και της κ. Δέσποινας με τέσσερα χαριτωμένα παιδιά (δύο αγόρια και δύο κορίτσια), τα οποία εξομολογούντο τακτικά με την μητέρα τους, η οποία ήταν αγία. […]

Η κορούλα μας – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – πήγαινε μια χαρά στο σχολείο. Όμως στενοχωριόταν που δεν είχε παρέα στο σπίτι. Μας ζητούσε να της δώσωμε ένα αδελφάκι. Έγραψα στον π. Ιάκωβο ότι έχω μεγάλη επιθυμία ν’ αποκτήσω ένα γερό […]

Στο Νοσοκομείο που εργαζόμουν, στο Ν.Ι.Ε.Ε. (Νοσηλευτικό Ίδρυμα της Εκκλησίας της Ελλάδος), εισήχθη προς θεραπεία ένας φοιτητής 19 ετών με υψηλό πυρετό (39, 40, 40,5). Ο φοιτητής αυτός ονομαζόταν Στυλιανός Στεργιανός του Χρήστου και της Ευαγγελίας, κάτοικος Πατησίων. Οι γονείς […]

Όταν υπηρετούσα στο Νοσοκομείο της Εκκλησίας (υπηρέτησα 18½ χρόνια, με τις ωραιότερες αναμνήσεις από την ποιμαντική των ασθενών), είχαμε ιεροψάλτη τον κ. Στέφανο Δημητρόπουλο, δικηγόρο στο επάγγελμα και οικονομολόγο. Με την σύζυγό του Ελένη, ήταν πνευματικά μου τέκνα. Βαθύτατα θρησκευόμενοι. […]

Ο Γέροντας Ιάκωβος έλεγε ότι πρέπει να κάνωμε αγόγγυστη ελεημοσύνη και το εφάρμοζε ο ίδιος: Όταν ήταν άρρωστος, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, έρχονταν πολλοί να τον δουν, να πάρουν ευλογία και φυσικά άφηναν και κάποια χρήματα στον Γέροντα “για τις […]

Ο Γέροντας Ιάκωβος αγαπούσε με πάθος τους ασκητές Αγίους και έλεγε: «Εμείς έχομε τον καφέ μας, την ζαχαρίτσα μας, το ζεστό μας φαγητό, το κελλί μας, εκείνοι τι είχαν; Ένα παξιμάδι ξερό και δύο κλαριά να εμποδίζουν το χιόνι στην […]