Κάποτε, ο Γέροντας Ιάκωβος καθόταν σ’ ένα σκαμνάκι και εμείς ολόγυρα στην αυλή, άλλος κατάχαμα, άλλος σε σκαμνί, ήταν καλοκαίρι· αισθανόμασταν μεγάλη αγάπη και μεταξύ μας, αλλά και οικειότητα με σεβασμό στο πρόσωπο του Γέροντα. Ο Γέροντας με τον ιδιαίτερο […]

Τα Σαρανταλείτουργα – έλεγε ο Γέροντας Ιάκωβος – έχουν μεγάλη αξία για τις ψυχές των ανθρώπων. Για τους ζώντας και τους τεθνεώτας. Άλλο (είναι) η προσευχή και άλλο η ελεημοσύνη. Και η ελεημοσύνη πιάνει (βοηθά) την ψυχή του ανθρώπου. Αλλά […]

Το έτος 1987 τον Σεπτέμβριο – διηγείται ο Κωνσταντίνος Τσώνης από την Ερέτρια – με την σύζυγό μου πήγαμε στο χωριό Ροβιές κοντά στην Λίμνη Ευβοίας για να ξεκουραστούμε λίγες μέρες. Εκεί ο ξενοδόχος μας μίλησε για το Μοναστήρι του […]

Ο γέροντας Πορφύριος – διηγήθηκε η Γερασιμούλα –, που ήταν Πνευματικός μου επί πολλά χρόνια, μου είπε μια μέρα: – Εγώ φεύγω στο Άγιον Όρος, τώρα εσύ θα πας στον Ηγούμενό σου. – Εγώ δεν ξέρω άλλον Ηγούμενο εκτός από εσένα. – Πώς! λέει, θα […]

Ηχητική αφήγηση περιστατικών της ζωής του γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη, μέσα από προσωπικές αφηγήσεις του σε πνευματικά του τέκνα. Στις συγκεκριμένες αφηγήσεις φαίνεται ανάγλυφα η αθωότητα και η καθαρότητα του, η αμόλυντη ψυχή του και η τάση του στον μοναχισμό από τα χρόνια της νεότητος του…- Hαφήγηση έγινε από το βιβλίο της ΕΡΩ ”ο γ. Ιάκωβος Τσαλίκης.”-

Ο Γέροντας Ιάκωβος – διηγείται ανώνυμος – μας είπε μια φορά: «Πηγαίνετε στην Αγία Τριάδα (εξωκκλήσι της Μονής) να ανάψτε τα καντηλάκια και θα ‘ρθω κι εγώ». Αφήσαμε πίσω τον Γέροντα και βαδίζαμε. Το περίεργο είναι ότι βρήκαμε τον Γέροντα […]

Κάποτε, που πήγα στο Μοναστήρι του οσίου Δαβίδ – διηγείται ανώνυμος – συνάντησα στην αυλή της Μονής ένα ζεύγος με 3-4 παιδάκια απ’ την Καλαμάτα. Μόλις με είδαν, μου είπαν: – Είστε από την τάδε επαρχιακή πόλη; Λέγω: – Ναι, πού το καταλάβατε; – Μας […]

Κάποτε – διηγείται ο π. Γεώργιος Αυθίνος – συνοδεύαμε με την πρεσβυτέρα έναν ναρκομανή στον τάφο του Γέροντα. Συγκλονίστηκε. Μίλησε με δύο πατέρες. Πήρε γενναίες αποφάσεις και μπήκε σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Τώρα είναι παντρεμένος και ζει καθαρή ζωή. Μας έλεγε διαρκώς στην […]

Εγώ το κάθε τι λυπηρό που έρχεται, το δέχομαι με ευχαριστία και προθυμία, κάνω τον σταυρό μου, και λέω: «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας. Αμήν».   Χρειάζεται πίστις στον Θεό και η Χάρις του Θεού δεν θα […]

Ο πατέρας μας – διηγείται μία μοναχή –, ο π. Γεώργιος Σιριβιανός (1919-2002), ήθελε να γίνη ιερέας από μικρός, αλλά συγχωριανοί που θεωρούσαν την ιερωσύνη βιοποριστικό επάγγελμα, τον εμπόδιζαν για να μη μειωθούν οι απολαβές του δικού τους ιερέα. Σκέψη για να […]