Λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Ούτε τον θάνατο να τρέμουμε, αλλά την αμαρτία. Γιατί δεν γέννησε ο θάνατος την αμαρτία, αλλά η αμαρτία μάς γέννησε τον θάνατο· ο δε θάνατος έχει γίνει το φάρμακο της αμαρτίας» (Εις την αγίαν μεγαλομάρτυρα Δροσίδα… […]

Πέρα από τον φωτισμένο νου και την διάκρισή του, για σοβαρά θέματα ο Γέροντας Παΐσιος ελάμβανε πληροφορία από τον Θεό κατόπιν αιτήσεως ή και εκτάκτως. Παρά ταύτα, όταν επρόκειτο για καθαρώς προσωπικά του θέματα, από πολλή ταπείνωση δεν αναπαυόταν να […]

Και απεκρίθη Θωμάς και είπεν αυτώ· Ο Κύριός μου και ο Θεός μου (Ιω. 20:28) Ο απόστολος Θωμάς, αγαπητοί μου, ήταν ένας απλός Γαλιλαίος. Δεν καταγόταν από τις μεγάλες οικογένειες, δεν έζησε σε αυλές βασιλέων, δεν φοίτησε σε σχολές φιλοσόφων […]

Θα αναφερθούμε με μια απάντηση του αββά Βαρσανουφίου. Ερώτησις: Πόθεν έσχεν ο άνθρωπος τα πάθη; Απόκρισις: Και την ψυχήν και το σώμα απαθή έκτισεν ο Θεός· δια δε της παρακοής εξέπεσεν εις πάθη. (Ερώτ. 246) Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο […]

Ένα παιδί άρρωστο, που δεν μπορούσαν να βρουν οι γιατροί τι έχει, το πήγαν μία ημέρα στον όσιο, που τους είπε: «Αυτό το παιδί τίνος είναι; Καλά, μάνα και πατέρα δεν έχει;». Το ίδιο επανέλαβε τρεις φορές. Στο τέλος είπε […]

«Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Μαρκ. 16:6). «Το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα» διαλύει τη ζοφερή ατμόσφαιρα της απογοητεύσεως, του φόβου και της θλίψεως. «Χριστός εκ νεκρών εγήγερται». Οι ελπίδες αναζωογονούνται. Η κατήφεια παραχωρεί τη θέση […]

Όλο το θεμέλιο της ορθόδοξης πίστεώς μας είναι ότι εκείνος που έπαθε, που σταυρώθηκε, που πέθανε, ήταν αληθώς ο Υιός του Θεού. Ας φαίνεται μωρία στους εθνικούς, ας είναι σκάνδαλο στους Ιουδαίους· «ημείς κηρύττομεν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον», καθώς λέει […]

 Το ζεύγος των γεγονότων της Μεγάλης Τετάρτης είναι: η αμαρτωλή γυναίκα και ο μαθητής τού Κυρίου, ο Ιούδας, ο ανατροπέας της μετανοίας. Η αμαρτωλή βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση της ηθικής πτώσεώς της, στην ακολασία, ενώ ο Ιούδας στην τιμιότερη θέση: […]