Ο πατέρας μας – διηγείται μία μοναχή –, ο π. Γεώργιος Σιριβιανός (1919-2002), ήθελε να γίνη ιερέας από μικρός, αλλά συγχωριανοί που θεωρούσαν την ιερωσύνη βιοποριστικό επάγγελμα, τον εμπόδιζαν για να μη μειωθούν οι απολαβές του δικού τους ιερέα. Σκέψη για να […]
Η κυρία Σταυρούλα Φίλιππα – διηγείται ο π. Γεώργιος Αυθίνος – είχε πολλές φιλίες οικογενειακές με την ανηψιά του Γέροντος στην Αθήνα. Ο Γέροντας αγαπούσε ιδιαίτερα την ανηψιά του, γιατί είχε μείνει από μικρή ορφανή, και κατά καιρούς, όταν κατέβαινε στην Αθήνα για γιατρούς, έμενε στο σπίτι της. Εκεί, τον γνώρισε η κυρία Φίλιππα και έγινε Πνευματικός της ιδίας, του ανδρός της και των τριών τέκνων της (δύο κορίτσια και ένα αγόρι). Δύο χρόνια περίπου πριν κοιμηθή ο Γέροντας βρέθηκε στο σπίτι της ανηψιάς του και συγχρόνως και η κυρία Σταυρούλα Φίλιππα με τον άνδρα της. Τα παιδιά της δεν ήταν... Διαβάστε τη συνέχεια