Τον άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη – διηγείται ανώνυμος ιερεύς – τον γνώρισαν οι γονείς μου, όταν ήμουν στο τέλος του Δημοτικού σχολείου. Οι αναμνήσεις μου είναι λίγο "θολές" λόγω ηλικίας και δυστυχώς απροσεξίας περί τα πνευματικά. Η ανάμνηση του αγίου Γέροντος που είχα πάντοτε ήταν η θύμηση ενός ανθρώπου με αγάπη πραγματική και με ένα χαρακτηριστικό "πονεμένο" και σεβαστικό χαμόγελο, που έδειχνε την διάθεσή του να αναπαύση και να προστατέψη με κάθε τρόπο τον κάθε άνθρωπο που είχε απέναντί του. Ήταν δεδομένο στις συζητήσεις των γονέων ότι ο Γέροντας ήταν ένας άγιος, αν και τότε δεν εμβαθύναμε τα παιδιά στο τι σήμαινε... Διαβάστε τη συνέχεια
Ο πατέρας μας – διηγείται μία μοναχή –, ο π. Γεώργιος Σιριβιανός (1919-2002), ήθελε να γίνη ιερέας από μικρός, αλλά συγχωριανοί που θεωρούσαν την ιερωσύνη βιοποριστικό επάγγελμα, τον εμπόδιζαν για να μη μειωθούν οι απολαβές του δικού τους ιερέα. Σκέψη για να […]
Πριν από δύο-τρία καλοκαίρια – διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – παραθερίζαμε στην Αιδηψό, όπου πήγαινα στα Ιαματικά Λουτρά. Όμως ξαφνικά, προέκυψε ένα επείγον θέμα. Έπρεπε να βρούμε το κατάλληλο άτομο να το λύσωμε. Το άτομο το γνωρίζαμε, αλλά δεν […]
Πριν από μερικά χρόνια – διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη –, όταν ακόμη ζούσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ (μακαριστός τώρα) π. Κύριλλος, ήλθε στο σπίτι μου. Συζητούσαμε και μου έλεγε ότι δικαστικοί, που ήταν πνευματικά παιδιά του γέροντος […]
Μία φορά – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – που είχα πάει στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ (ήταν θυμάμαι μετά το Πάσχα), βρήκα τον π. Ιάκωβο να είναι έξω στην αυλή, πίσω από το Ιερό του Καθολικού. Συζητούσε μ’ […]
Ο γέροντας Ιάκωβος – διηγείται η πρεσβυτέρα Μαρία Ιωάννου Χατζηθανάση – είχε μεγάλη έγνοια το ότι είχαμε τότε οκτώ παιδιά και δεν είχαμε δικό μας σπίτι. Κάθε φορά που πηγαίναμε για εξομολόγηση μας ρωτούσε: «Τι έγινε, έχομε δικό μας σπίτι;». […]
Στην Αθήνα – διηγείται ο π. Ιωάννης Νιργιανάκης – ζούσε μία οικογένεια Ελληνοαμερικανών, του κ. Κωνσταντίνου Βουδούρη και της κ. Δέσποινας με τέσσερα χαριτωμένα παιδιά (δύο αγόρια και δύο κορίτσια), τα οποία εξομολογούντο τακτικά με την μητέρα τους, η οποία ήταν αγία. […]
Η κορούλα μας – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – πήγαινε μια χαρά στο σχολείο. Όμως στενοχωριόταν που δεν είχε παρέα στο σπίτι. Μας ζητούσε να της δώσωμε ένα αδελφάκι. Έγραψα στον π. Ιάκωβο ότι έχω μεγάλη επιθυμία ν’ αποκτήσω ένα γερό […]
Στο Νοσοκομείο που εργαζόμουν, στο Ν.Ι.Ε.Ε. (Νοσηλευτικό Ίδρυμα της Εκκλησίας της Ελλάδος), εισήχθη προς θεραπεία ένας φοιτητής 19 ετών με υψηλό πυρετό (39, 40, 40,5). Ο φοιτητής αυτός ονομαζόταν Στυλιανός Στεργιανός του Χρήστου και της Ευαγγελίας, κάτοικος Πατησίων. Οι γονείς […]
Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή του υλικού του ιστοχώρου για μη εμπορικούς σκοπους, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή www.koinoniaorthodoxias.org.
Για αναδημοσίευση άρθρων που δημοσιεύονται κατόπιν αδείας στον παρόντα ιστότοπο από άλλες πηγές, θα πρέπει να αναζητηθεί η άδεια του κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.
Άμεση επικοινωνία στο email:
contact@koinoniaorthodoxias.org
© 2016 - 2024 | Κοινωνία Ορθοδοξίας - All Rights Reserved
