«Να με συγχωρήτε, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση, τέκνα μου». «Κάποια πλούσια κυρία πήγε την Κυριακή στην Εκκλησία, αλλά δεν πρόσεχε καθόλου, και ο νους της γύριζε. Ομολόγησε: […]
Η κυρία Σταυρούλα Φίλιππα – διηγείται ο π. Γεώργιος Αυθίνος – είχε πολλές φιλίες οικογενειακές με την ανηψιά του Γέροντος στην Αθήνα. Ο Γέροντας αγαπούσε ιδιαίτερα την ανηψιά του, γιατί είχε μείνει από μικρή ορφανή, και κατά καιρούς, όταν κατέβαινε στην Αθήνα για γιατρούς, έμενε στο σπίτι της. Εκεί, τον γνώρισε η κυρία Φίλιππα και έγινε Πνευματικός της ιδίας, του ανδρός της και των τριών τέκνων της (δύο κορίτσια και ένα αγόρι). Δύο χρόνια περίπου πριν κοιμηθή ο Γέροντας βρέθηκε στο σπίτι της ανηψιάς του και συγχρόνως και η κυρία Σταυρούλα Φίλιππα με τον άνδρα της. Τα παιδιά της δεν ήταν... Διαβάστε τη συνέχεια