Θα ήταν ανεξήγητη η πτώσις των πρωτοπλάστων, αν η Γραφή δεν μας πληροφορούσε ότι η σκέψις και η αιτία της πτώσεως δεν προερχόταν από αυτούς, αλλά από κάποιον άλλον, από έναν εχθρό του ανθρώπου, από τον πονηρό και μοχθηρό διάβολο. […]
Ογδόντα χρόνια ειρήνης ακολούθησαν μετά την απαλλαγή των Ισραηλιτών από την τυραννία των Μωαβιτών. Ο Θεός τους ελευθέρωσε αναδεικνύοντας σωτήρα τον Αώδ, ο οποίος στη συνέχεια υπήρξε κριτής του Ισραήλ μέχρι τον θάνατό του (Κριτ. 3:12-30). Όσο ζούσε ο Αώδ, η παρουσία του και η άγρυπνη φροντίδα του συγκρατούσε τους Ισραηλίτες στην πίστι και την ευσέβεια. Μετά τον θάνατό του όμως γρήγορα αποπλανήθηκαν και κατρακύλησαν στην ειδωλολατρία με όλα τα επακόλουθά της. Δεν έκαναν καλή χρήσι της ελευθερίας που τους είχε χαρίσει ο Θεός· και γι' αυτό ο Θεός τους την αφήρεσε και επέτρεψε να υποδουλωθούν σ' έναν άλλο σκληρό... Διαβάστε τη συνέχεια