Το «ηγεμονικό του νοός»! Ο νους δηλαδή ως ηγεμόνας, αρχηγός και οδηγός του όλου ανθρώπου. Δεόταν στον Θεό ο Δαβίδ «Με πνεύμα ηγεμονικό στήριξέ με» (Ψαλμ. 50.14). Είχε πικρή πείρα. Όταν είχε αφεθεί προηγουμένως στα ορμέμφυτά του και είχε φιμώσει […]
Ο Κύριος μάς συμβούλεψε να προσευχόμαστε συνεχώς, ακούραστα, να μη αποκάμνουμε, πως πρέπει «πάντοτε προσεύχεσθαι... και μη εκκακείν» (Λουκ. 18.1). Και στη συνέχεια οι απόστολοι, οι Πατέρες, οι άγιοι συνιστούν το ίδιο, και βέβαια πρώτοι αυτοί προσεύχονταν συνεχώς. Ο απόστολος Παύλος παροτρύνει: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄ Θεσ. 5.17). Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος σημειώνει ότι «πιο πολύ πρέπει να μνημονεύουμε τον Θεό [και φυσικά να προσευχόμαστε] παρά να αναπνέουμε» (Λόγος 27, Θεολογικός Α΄, 4). Φοβερός λόγος! Χωρίς αναπνοή δεν ζούμε ούτε για λίγο. Άρα δεν μπορεί χωρίς συντροφιά με τον Θεό να ζήσει η ψυχή ούτε για ελάχιστο. Η προσευχή είναι ο... Διαβάστε τη συνέχεια

