Στο μοναστήρι όπου ασκήτευε, περνώντας για άντρας, η αγία Θεοδώρα, τελείωσε κάποτε το σιτάρι. Ο ηγούμενος τότε την πρόσταξε να πάρει τις καμήλες και να πάει στην πόλη να αγοράσει σιτάρι για το μοναστήρι, προσθέτοντας και τούτο: αν της είναι […]
Ο όσιος πατήρ ημών Σεραπίων καταγόταν από μία ευγενή, ταταρική οικογένεια του Καζάν. Το 1552, μετά την άλωση της πόλης από τον τσάρο Ιβάν Δ' τον Τρομερό, οδηγήθηκε στην Μόσχα, όπου έλαβε το άγιο Βάπτισμα με το όνομα Σέργιος. Αφού πέρασε ένα διάστημα στην υπηρεσία του βογιάρου Ζαχαρία Πλέσκεφ, που είχε νυμφευθεί μία πριγκήπισσα ταταρικής καταγωγής, ο Σέργιος διαπνεόμενος από διάπυρη πίστη αποφάσισε να απαρνηθεί τον κόσμο και την ματαιότητά του και επισκέφθηκε διάφορα μοναστήρια. Φθάνοντας στο ερημονήσι της λίμνης Κόγια (περί το 1559), στην περιοχή Αρχαγγέλου, έγινε μαθητής του ερημίτη Νήφωνος, συμμετέχοντας στα ασκητικά ανδραγαθήματά του. Μετά από δεκαοκτώ... Διαβάστε τη συνέχεια