Όταν ο μέγας πατέρας Σάββας ήταν νέος και ζούσε στις Φλαβιανές (μονή στην Καππαδοκία), τα χέρια του δεν ησύχαζαν ποτέ: όταν δεν τα είχε υψωμένα προς τον Θεό προσευχόμενος, έκανε συνεχώς κάποια εργασία, έτσι ώστε να μη χαλαρώσει ούτε στιγμή […]
Ο όσιος πατήρ ημών Ιωάννης ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας, η οποία κατοικούσε στα περίχωρα της Σόφιας, επί βασιλείας Πέτρου Α' (927-959), βασιλέως των Βουλγάρων, και Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογεννήτου (913-959), αυτοκράτορος των Ρωμαίων. Από τη νεότητά του διακρίθηκε για τις αρετές του και μόλις ήταν σε θέση να το πράξει, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και αποσύρθηκε σε μια μονή για να ασκητεύσει. Μετά από ένα όραμα ξεκίνησε και ανέβηκε στο βουνό για να ζήσει μόνος τω Θεώ μόνω προσομιλών. Ο ανηψιός του Λουκάς, τον οποίο επίσης κατέτρωγε θείος ζήλος, ήλθε να τον συναντήσει στην ερημία, ώστε να διαγάγει, παρά... Διαβάστε τη συνέχεια