Όταν κατήγγειλαν τον άγιο Ιωνά και τον άγιο Βαραχήσιο στους τρεις αρχιμάγους Μασδράθ, Σηρώθ και Μααρνησί ότι δεν θυσιάζουν (στα είδωλα) ούτε υπακούουν στις διαταγές του βασιλιά, ξεχείλισαν από θυμό οι αρχιμάγοι και διέταξαν κάποιους να τους φέρουν μπροστά τους. […]
Ο όσιος πατήρ ημών Σεραπίων καταγόταν από μία ευγενή, ταταρική οικογένεια του Καζάν. Το 1552, μετά την άλωση της πόλης από τον τσάρο Ιβάν Δ' τον Τρομερό, οδηγήθηκε στην Μόσχα, όπου έλαβε το άγιο Βάπτισμα με το όνομα Σέργιος. Αφού πέρασε ένα διάστημα στην υπηρεσία του βογιάρου Ζαχαρία Πλέσκεφ, που είχε νυμφευθεί μία πριγκήπισσα ταταρικής καταγωγής, ο Σέργιος διαπνεόμενος από διάπυρη πίστη αποφάσισε να απαρνηθεί τον κόσμο και την ματαιότητά του και επισκέφθηκε διάφορα μοναστήρια. Φθάνοντας στο ερημονήσι της λίμνης Κόγια (περί το 1559), στην περιοχή Αρχαγγέλου, έγινε μαθητής του ερημίτη Νήφωνος, συμμετέχοντας στα ασκητικά ανδραγαθήματά του. Μετά από δεκαοκτώ... Διαβάστε τη συνέχεια