Είχα ακούσει από έναν Κεφαλλονίτη – διηγείται ανώνυμος – όταν ήμουν 14 ετών το 1980 για τον Γέροντα Ιάκωβο. Μάλιστα, μου τον ζωγράφισε και σε σκίτσο κι έτσι είχα μια αμυδρή εικόνα στο μυαλό μου ότι στην Μονή του Οσίου […]
Ο Γέροντας Ιάκωβος – διηγείται ανώνυμος – συνιστούσε τα φάρμακα της Εκκλησίας: νηστεία, μετάνοιες, προσευχή, ελεημοσύνη στα πολύ κρυφά. Κάποτε οι 50 μετάνοιες που μου συνέστησε να κάνω, μου φάνηκαν λίγες. Τότε, του λέγω: – Γέροντα, μόνον 50; – Κάνε, τέκνον μου, προς το παρόν πεντήκοντα μετανοίας κι αργότερον γίνεται συνεννόησις και βλέπομε. – Τι άλλο να κάνω, Γέροντα; – Ξέρεις, τέκνον μου, γραμματάκια; – Ξέρω! – Ε! τότε να διαβάζης μία φορά την ημέρα τους Χαιρετισμούς ή την παράκληση της Παναγίας. Εκτός απ' την τεράστια ταπείνωση, ο Γέροντας Ιάκωβος διεκρίνετο και για την μεγάλη αθόρυβη άσκηση, κυρίως τη νηστεία. Κάποτε, μου συνέστησε: – Για μερικά χρόνια, τέκνον μου,... Διαβάστε τη συνέχεια