Μετά από τρία χρόνια σκληρής ασκήσεως στις πνευματικές σχολές, στα μοναστήρια και τις ερήμους των Ιεροσολύμων και του Αγίου Όρους, ο Γέρο-Γεώργιος επέστρεψε πάλι στο χωριό του, το Σουγκάγκ. Ξυπόλυτος με τα πόδια του σκασμένα και πληγωμένα από τις πέτρες, […]

– Ποιο είναι το καταστάλαγμα από τη μοναχική σας ζωή, π. Γελάσιε; – Αχ, παιδάκι μου, ν’ αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά. Ο Θεός θέλει καρδιά και εκεί πάει και κατοικεί. Δεν θέλει ούτε γράμματα πολλά, ούτε […]

«Του βίου την θάλασσαν, υψουμένην καθορών, των πειρασμών τω κλύδωνι, τω ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ σοι· ανάγαγε εκ φθοράς την ζωήν μου Πολυέλεε». Ο υμνογράφος της Εκκλησίας, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, έρχεται να μας μιλήσει και να μας […]

Το φθινόπωρο του έτους 1909 μπήκε στην αυλή του μοναστηριού Νεάμτς ένα κοπάδι από 350 πρόβατα, καθοδηγούμενα από δύο νεαρούς, ξένους και άγνωστους στα μέρη της Μολδαβίας. Ήταν οι κατά σάρκα αδελφοί Ιωάννης και Χαράλαμπος Παβαλούκα από την κοινότητα Μπρέτσκου-Τρέϊ […]

Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισέρχεται, δεν εκβιάζει, δεν παραβιάζει. Αντίθετα, σε αυτούς που έχουν πίστη απλή, ο Θεός εμφανίζεται και χαρίζει το άκτιστον φως Του. Η καρδιά σας να είναι απλή κι αγαθή. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ […]

Ο γερο-Παγκράτιος από τα Βατοπαιδινά κελλιά μάς έλεγε: «Ο Θεός όλα θα μας τα συγχωρέσει, αλλά, αν έχουμε έλλειψη αγάπης, η Παναγία μας δεν θα μας το συγχωρέσει». Την παλαιότερη εποχή είχαμε εδώ τον πατέρα Αγαθάγγελο, που προλάβαμε ως διάκονο, […]

Κάποτε –έλεγε ο Γέροντας Ιάκωβος– ήρθε εδώ στο Μοναστήρι ένας νέος (ο οποίος) ήθελε να καλογερέψη, να αφιερωθή και να υπηρετήση την Μονή του Οσίου Δαυΐδ, όμως ήταν σπανός, δεν είχε καθόλου γένεια. Πώς θα γινόταν καλόγερος; Αυτό τον στενοχωρούσε, […]

Στην Μονή Παντοκράτορος υπήρχε ένας απλούστατος γέροντας, αγράμματος αλλά πολύ καλόκαρδος, ο π. Πανάρετος, τον προλάβαμε και μεις. Αυτός έκανε τον ταχυδρόμο του Μοναστηριού. Τότε δεν είχε δρόμους, με τα ζώα πηγαίνανε. Αυτός όμως επειδή ήτανε δυνατός στον οργανισμό, πήγαινε […]