Να αγαπούμε τον άνθρωπο, μα πιο πολύ να αγαπούμε το Θεό.
Ο Θεός δεν θέλει να αγαπούμε τον εαυτό μας.
Εμείς έχουμε ανάγκη τον Θεό. Εκείνος δεν έχει την ανάγκη μας, για μας θα είναι η ωφέλεια.
Όταν προσευχόμαστε και ο Θεός δεν μας ακούει, υπάρχει λόγος· εμείς είμαστε οι αίτιοι, εμείς τον εμποδίζουμε να μας ακούσει.
Η προσευχή είναι πολύ μεγάλη υπόθεση· ανεβάζει τον άνθρωπο ψηλά, αν προσεύχεται με ταπείνωση και συντριβή καρδίας.
Οι θλίψεις και ο πόνος μας φέρνουν πιο κοντά στον Θεό. Όλα τα ξεπερνά κανείς με την πίστη στο Θεό.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε το θέλημα του Θεού γιατί δεν μας αφήνει το θέλημά μας και γιατί βλέπουμε τα λάθη των άλλων και όχι τα δικά μας.
Αν συγχωρείς τους εχθρούς σου και υπομένεις τις θλίψεις, είσαι στο δρόμο του Θεού.
Ο Θεός τα θέλει όλα και όχι ό,τι μας περισσεύει.
Ο Θεός μας σώζει δωρεάν και όχι γιατί το αξίζουμε.
Να αγαπούμε τον Θεό τόσο πολύ, που να μην χορταίνουμε να τον αγαπούμε και να μην φοβούμαστε τίποτα.
Μόνο καλό να σκέφτεσαι και μόνο καλό να κάνεις.
Να δίνεις χωρίς να έχεις απαίτηση να πάρεις.
Να μην βάνεις ποτέ κακούς λογισμούς στο νου σου.
Οι άνθρωποι ενεργούν περισσότερο με τη λογική και λιγότερο με την πίστη. Γι’ αυτό και πελαγώνουν πολλές φορές.
Από την μια μεριά η χαρά και από την άλλη η λύπη. Και λέει ο άνθρωπος: Τί συμβαίνει; Και γιατί; Με την πίστη στον Θεό όλα ξεπερνιούνται, γιατί τα αφήνεις όλα σ’ Εκείνον και αναπαύεσαι.
Μετά την καταιγίδα έρχεται η γαλήνη. Μετά τη λύπη η χαρά, και πρέπει να λέμε: «Ει ο Θεός μεθ’ ημών, τις καθ’ ημών;».
Αν θέλεις το κακό των εχθρών σου, όσα καλά κι αν κάμεις δε σε ωφελούν.
Να σκεφτόμαστε πού είμαστε και πού θα πάμε μετά το θάνατο μας.
Όποιος αγαπά ειλικρινά δεν κατακρίνει, δε σιχαίνεται, δε μισεί ούτε πιστό ούτε άπιστο ούτε μαύρο ούτε λευκό ούτε δίκαιο ούτε άδικο, και έχει τον εαυτό του χειρότερο απ’ όλους.
Οι κακουχίες και τα βάσανα καθαρίζουν την ψυχή αν κάνουμε υπομονή.
Για να καθαρίσει η ψυχή από τις αμαρτίες χρειάζεται μετάνοια, δάκρυα και υπομονή στους πειρασμούς.
Η ψυχή που δεν είναι με το Θεό είναι με το διάβολο.
Μη λες τι κάνουν οι άλλοι, μόνο τι κάνεις εσύ.
Αν κάτι σε στενοχωρεί, να λες: Καλά να πάθω, για τις αμαρτίες μου.
Δε γεννηθήκαμε να κατακτήσουμε τον κόσμο. Μόνο για να καθαρίσουμε την ψυχή μας.
Όποιος προσεύχεται και ο νους του είναι αλλού, ο Θεός δεν τον ακούει.
Τα πάντα κάποτε θα διαλύσουν, μα η ψυχή θα μένει αιωνίως.
Άμα έχει κανείς καλή προαίρεση, τον βοηθά και ο Θεός.
Αν χάσουμε τη ψυχή μας θα φταίμε εμείς, δε θα μας φταίνε οι άλλοι.
Όποιος δεν μετανοεί, δεν είναι δούλος του Θεού αλλά δούλος της αμαρτίας.
Όποιος πενθεί για τις αμαρτίες του αδιαφορεί για τις χαρές του κόσμου.
Αν δεν προφυλάσσεις το νου σου, δεν καθαρίζεις την καρδιά σου.
Από το περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου» 4, έκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 196 (αποσπάσματα).
