Ανερχόμενος συνεχώς την κλίμακα των αρετών και της μοναχικής ασκήσεως, ο όσιος Σεραφείμ ανέλαβε τον ακόμη υψηλότερο αγώνα του εγκλείστου βίου. Αυτό συνέβη ως εξής: Την εποχή αυτή, για την οποία γίνεται λόγος, ηγούμενος του Σάρωφ ήταν ο π. Νήφων, άνθρωπος θεοφοβούμενος, ενάρετος, φιλάδελφος και ζηλωτής του τυπικού και των ακολουθιών της εκκλησίας. Ο όσιος Σεραφείμ, από τον θάνατο του γέροντός του Ησαΐα, αφού έδωσε υπόσχεση σιγής, ζούσε στην έρημό του έγκλειστος, ωσάν σε φυλακή. Παλαιότερα, τις Κυριακές και τις εορτές πήγαινε στο μοναστήρι για να μεταλάβει. Τώρα όμως μετά την παρατεταμένη εκείνη προσευχή επάνω στον βράχο τον πονούσαν τα...
Διαβάστε περισσότερα...