Δεν υπάρχει θάνατος, αλλά μία μετάσταση, δηλαδή είμαστε εδώ και ερχόμαστε αυτού σε Εσένα. Τώρα που σαραβαλιάστηκα, έρχεται ο κόσμος και φεύγουνε αγανακτισμένοι, δεν μπορώ να μιλήσω. Έτσι οικονόμησε ο Θεός. Πρέπει να εντρυφήσετε, να τα διαβάζετε καθαρά. Σε ένα […]

Μια φορά – διηγείται η Σωτηρία Νούση – με παρεκάλεσε ένας Αρχιερεύς (υπάρχει και σήμερα), και μου λέει: «Είναι ανάγκη για ένα σοβαρό θέμα να δω τον γέροντα Πορφύριο, αλλά, για να μην το μάθουν άλλοι, δεν θέλω να έλθω με το […]

Πρώτη φορά – διηγείται ανώνυμη μοναχή – πήγα στον π. Πορφύριο τότε που γίνονταν οι σεισμοί στην Αθήνα. Έξω από το καλυβάκι του στον Ωρωπό ήταν μία ομάδα νέων. Μας είπαν να πάμε όλοι μαζί να πάρουμε μόνο την ευχή […]

Την εποχή – διηγείται η Σωτηρία Νούση – που ο όσιός μας Γέροντας Πορφύριος ήταν στα Καλλίσια, στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Πεντέλης, σε ένα μικρό μονύδριο, τον Άγιο Νικόλαο, και πηγαίναμε για τις όμορφες και κατανυκτικές θείες Λειτουργίες και αγρυπνίες περί […]

Εδώ και 70 χρόνια – είπε ο άγιος Πορφύριος –, όταν είχα πάει στην Σκήτη (Καυσοκαλύβια), ήμασταν 127 ψυχές. Εκεί όχι (μόνο) ο Γέροντας (αλλά) και οι υποτακτικοί (ήταν άγιοι). Μόλις πατούσες εκεί έπρεπε να γίνης αμέσως άγιος, ήταν έτσι […]

Μαρτυρία κυρίας Στέλλας Οικονόμου από την Θεσσαλονίκη: Την πρώτη φορά που πήγαμε προσκυνηματική εκδρομή, να δούμε και να πάρουμε την ευχή του γέροντος Πορφυρίου –περίπου το 1985–, δεν τον είδαμε. Τότε έμενε μέσα στο δάσος σε ένα τροχόσπιτο. Όλες, όμως, […]

Τον Άγιο γέροντα Πορφύριο –διηγείται η κυρία Ειρήνη Βαρούνη– τον γνωρίσαμε το 1976 μέσω μιας φιλικής οικογένειας που τον φιλοξενούσε στο σπίτι της. Έκτοτε είχαμε στενή επαφή με τον Γέροντα. Τότε ήταν στον Άγιο Νικόλαο στα Καλλίσια Πεντέλης και μετά […]

Ένα πρωί –διηγείται η Γερόντισσα Στυλιανή της Ι. Μ. Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης– ήρθε στο Μοναστήρι μας μία μαυροφόρα κι έκλαιγε γοερά: «Γιατί με έστειλε ο παπάς της ενορίας μου εδώ; Τι θα μου κάνετε εσείς;» Κι έκλαιγε συνέχεια. Την ρώτησε […]

Η μητέρα μου Κλεονίκη –διηγείται η κ. Ολυμπία Παγώνη από το Χαλάνδρι Αθηνών– μαζί με τρία ακόμα άτομα, φιλενάδες της, θέλησαν το Πάσχα του 1985 ή 1986 να πάνε για προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Είχαν ενημερωθή για […]

Οι γονείς μου –διηγείται η κ. Ολυμπία Παγώνη από το Χαλάνδρι Αθηνών– ήταν δύο πολύ ευλαβείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι και καθημερινά αγωνίζονταν να αρέσουν και να είναι κοντά στον Θεό. Πέρα από τις τυπικές υποχρεώσεις ως χριστιανοί, ιδιαίτερα η μητέρα […]