Πριν κοιμηθεί ο όσιος Γεώργιος, την τελευταία επίγεια εβδομάδα του, κάλεσε μία οικογένεια αγαπητή του να μείνει πλησίον του. Στο κελλί του είχε ένα μεγάλο σεντούκι με ωραία υφαντά, τραπεζομάνδηλα, σεντόνια και κουβέρτες. Μία ημέρα κρατούσε ένα μαντήλι γεμάτο αρκετά […]

Ο όσιος Γεώργιος είπε κάποτε: «Από εδώ και επάνω ο τόπος θα κατοικηθεί…» δείχνοντας προς τον Προφήτη Ηλία, που ήταν τόπος εντελώς έρημος, βορειότερα της μονής. Μετά από καιρό, πράγματι κατοικήθηκε από τους κατοίκους του εγκαταλειφθέντος χωριού Τιμόθεος. Σήμερα αποτελεί […]

Ένα Πάσχα πήγαν στον όσιο Γέροντα Γεώργιο μία γυναίκα με την ανηψιά της. Μόλις τις είδε ο όσιος τις ρώτησε: «Ποιες είστε εσείς;». Πριν προλάβουν ν’ απαντήσουν είπε στη μία: «Πες, είμαι της Μαρίας και της Αντιγόνης αδελφή… Δούλεψες, δούλεψες […]

Ο όσιος Γεώργιος προείδε και προείπε επακριβώς το μακάριο τέλος του. Προετοιμασμένος από καιρό, το ανέμενε με λαχτάρα και πόθο, αυξάνοντας την προσευχή, τα δάκρυα, δίνοντας τις τελευταίες συμβουλές στ’ αγαπητά πνευματικά του τέκνα. Πριν τρεις ημέρες τελέσθηκε το μυστήριο […]

Από αρκετά νωρίς ο όσιος Γεώργιος προγνώριζε την ακριβή ημερομηνία της εκδημίας του από την παρούσα μάταιη ζωή και το ανέφερε με διάφορους τρόπους στα πνευματικά του τέκνα. Ο θάνατος δεν τον φόβιζε διόλου. Ήταν έτοιμος από καιρό για την […]

Ο όσιος Γεώργιος έλεγε στα πνευματικά του τέκνα: «Θα γίνει πόλεμος. Να κάνετε καταφύγια, γιατί ο πόλεμος θα είναι με πυρηνικά. Τότε θα περπατάτε τριάντα χιλιόμετρα για να δείτε άνθρωπο. Και όταν τον συναντήσετε, θα λέτε, δόξα τω Θεώ, βρήκα […]

Ο όσιος ήταν ένας άριστος παιδαγωγός.  Η διδαχή του ήταν πάντοτε απλή και πήγαζε από την αγάπη που πυρπολούσε την ταπεινή καρδιά του προς Θεό και άνθρωπο. Μετέδιδε συνήθως τη βιωματική του εμπειρία, αυτό που του έλεγε ο ίδιος ο […]

Λίγους μήνες μετά την τιμία ανακομιδή του οσίου Γεωργίου πήγε στη μονή ένα εκδρομικό λεωφορείο από την Αθήνα. Ανάμεσα στους προσκυνητές ήταν και μία νέα γυναίκα, μητέρα δύο μικρών παιδιών, η οποία από μάγια είχε δαιμονισθεί. Πριν ακόμη φθάσουν στη […]

Πριν τον πόλεμο του 1940, όταν οι χωρικοί είχαν χορούς και τραγούδια στα σπίτια τους, ο όσιος Γεώργιος έσκυβε το κεφάλι του και με λύπη έλεγε στο νεωκόρο του: «Αχ, γιαβρούμ (παιδί μου), δεν ξέρετε πίσω τι μας έρχεται…» Εννοούσε […]

Μία γυναίκα με μεγάλη συγκίνηση διηγείται για τον στοργικό όσιο Γεώργιο: «Αρρώστησα όταν ήμουν δέκα χρονών το 1946. Μαζί και τα άλλα τρία αδελφάκια μου, που ήταν μικρότερα από μένα. Αρρωστήσαμε από τυφοειδή πυρετό και ήμασταν πολύ σοβαρά. Η μητέρα […]