Έλεγε ο αββάς Ζωσιμάς: «Ήταν κάποτε ένας αδελφός που είχε μείνει μαζί μου και είχε πάρει από εμένα το μοναχικό σχήμα, τον οποίο καθοδήγησα με πολλή φροντίδα στο αγαθό, γιατί ήταν ευαίσθητος και χρειαζόταν πολλή επιμέλεια και συγκατάβαση λόγω της […]
Ρωτήσανε οι μοναχοί τον αββά Ισαάκ πώς μπορεί κάποιος να αποκτήσει ταπείνωση και είπε: Να μην ξεχνάει ότι έκαμε αμαρτίες στη ζωή του και να ελπίζει ότι ο θάνατος είναι κοντά. Τα ενδύματά του να είναι ευτελή, και σε κάθε περίσταση να προτιμά τον έσχατο τόπο, και πάντοτε να κάνει πρόθυμα τις παρακατιανές εργασίες. Να έχει υπακοή, να σιωπά, και να μην του αρέσει να τρέχει σε συντροφιές κοσμικού πνεύματος, αλλά να θέλει να παραμένει άγνωστος και ασήμαντος. Να μην έχει στο κελί του πράγματα που να τα θεωρεί ολόδικά του και να αποφεύγει τη συναναστροφή με πολλούς ανθρώπους, και... Διαβάστε τη συνέχεια

