Το πάθος του θυμού στηρίζεται κυρίως στην υπερηφάνεια, και από αυτήν δυναμώνει και γίνεται ανίκητο. Όποιος λοιπόν θέλει να γκρεμίσει και να ισοπεδώσει μέσα του αυτό το οικοδόμημα της ανομίας –που χτίζει κάθε φορά στην ψυχή του ο πονηρός μαζεύοντας, […]
Βλέπουμε τον ουρανό, αδελφοί, ερμητικά κλεισμένο, γυμνό, χωρίς σύννεφα. Είναι αίθριος, αλλά μας είναι μισητός. Είναι καθάριος, αλλά μας προκαλεί λύπη. Αν και, όταν κάποτε ήταν γεμάτος με σύννεφα και μας έκανε σκοτεινούς και ανήλιους, επιθυμούσαμε την καθαρότητά του. Και η γη από την άλλη καταξεράθηκε. Στεναχωριέσαι να τη βλέπεις. Κατάντησε άκαρπη και άγονη. Γέμισε με ρήγματα από την ξέρα, έτσι που οι ακτίνες του ηλίου φθάνουν στα κατάβαθά της. Και οι πηγές, που πρώτα έδιναν άφθονο τρεχούμενο νερό, τώρα πια στέρεψαν. Και στα μεγάλα ποτάμια το νερό λιγόστεψε, τόσο που και τα μικρά παιδιά μπορούν να τα περάσουν και... Διαβάστε τη συνέχεια