Η Παναγία των κρίνων ονομάζεται και Παναγία η Γραβαλιώτισσα, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στην Πάστρα Κεφαλονιάς. Η εικόνα βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο.
Ήταν αρχές Αυγούστου (1720) και οι προετοιμασίες για την νέα σοδειά είχαν αρχίσει. Με διαταγή του Κόντε Λιανού, που ήταν ο τοπικός άρχοντας, όλοι οι αγρότες ξεκίνησαν να καθαρίζουν τα αμπέλια τους. Ενώ καθάριζαν τα ξερά χόρτα με τη γραβάλα (τσουγκράνα), συνέβη κάτι το απίθανο. Στην τσουγκράνα ενός υπηρέτη, που δούλευε κάτω από τις υπηρεσίες του Κόντε, είχε παγιδευτεί ένα ξύλο. Προσπαθώντας να το τραβήξει διαπίστωσε ότι το ξύλο ήταν μια εικόνα της Παναγίας. Σταμάτησε την εργασία και έτρεξε να ειδοποιήσει τον Κόντε. Εκείνος ήταν απασχολημένος με τις δουλειές του και με την κόρη του που ήταν καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα. Τον πρόσταξε να μεταφέρει την εικόνα στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
Το ίδιο βράδυ ο Κόντε είδε την Παναγία στον ύπνο του να του λέει: «Γιατί με πήρες από το σπίτι μου;». Τρέχει στην εκκλησία να πάρει την εικόνα και να την μεταφέρει στο σπίτι του. Γυρίζοντας από την εκκλησία, τον Άγιο Δημήτριο, γεμάτος δέος μπαίνει στο σπίτι του. Η παράλυτη κόρη του, μόλις αντίκρισε την εικόνα, ανασηκώθηκε στα δύο της πόδια και με πολύ αργά βήματα την προσκυνά. Μετά από αυτό ο Κόντε αποφασίζει να κτιστεί εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο μέρος όπου βρέθηκε η εικόνα.
Στο προαύλιο του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου υπάρχουν παρτέρια και οι γυναίκες του χωριού φυτεύουν βολβούς των παρθενοκρίνων. Τον Μάιο που αρχίζουν να ανθίζουν τα κρίνα, τα κόβουν και τα τοποθετούν σε ανθοδέσμη, μπροστά στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Τα κρίνα ξεραίνονται. Την 1η Αυγούστου, που αρχίζουν οι Παρακλήσεις, τα κρίνα σιγά-σιγά αρχίζουν να ανασταίνονται. Μετά τη θεία λειτουργία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο Ιερέας του χωριού τα μοιράζει ως ευλογία στους χριστιανούς.
Ιωάννης Δρούγκας
