«Ουδείς εστιν ος αφήκεν οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και ένεκεν του ευαγγελίου, εάν μη λάβη εκατονταπλασίονα νυν εν τω καιρώ τούτω οικίας και αδελφούς και αδελφάς και […]
Κάθε πρωί που ξυπνάμε ξαναθυμούμαστε το μόνιμο καημό μας, τον καημό να ευτυχήσουμε. Και η ευτυχία μας έχει ως πρώτιστο στοιχείο την κοινωνία. Ευτυχούμε όταν βλέπουμε ότι αγκαλιαζόμαστε και αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον. Η εκτίμηση των άλλων αποτελεί μέτρο τιμής μέσα στην κοινωνία και η αγάπη των άλλων στο πρόσωπό μας συνιστά την αιτία της ευτυχίας μας. Κι εκεί όπου βρίσκουμε την εκτίμηση και τη συμπάθεια των άλλων, εκεί θέλουμε να μένουμε και μ' εκείνο το περιβάλλον είμαστε ενωμένοι. Γι' αυτό και το παιδάκι αποζητάει την αγκαλιά των γονιών του και το αρνάκι τρέχει πίσω από τη μάννα του.... Διαβάστε τη συνέχεια

