Κάποτε που ο όσιος Γεώργιος είχε κατέβει στη Δράμα, ήταν τότε η περίοδος του εμφυλίου πολέμου, κι έμενε σ’ ένα γνωστό του σπίτι, τον πλησίασε μία γιαγιά χήρα και του είπε: «Πάτερ, με την κόρη μου και τα εγγόνια μου πολύ μαλώνω». Της είπε ο όσιος: «Μάνα μου, εσύ ξέρεις, τα καρύδια αν τα μαζέψεις σ’ ένα σακκί τι θα κάνουν; Θα βροντούν. Έτσι και τα παιδιά κάνουν φασαρία. Εσύ θα κάνεις υπομονή, δεν θα μαλώνεις ποτέ».
Μία ομάδα προσκυνητών ανέβαινε στο μοναστήρι. Ένας από αυτούς είχε ένα μπουκάλι ούζο κι έπινε στον δρόμο και προκαλούσε και τους άλλους να πιουν και γελούσε. Μόλις έφτασαν, ο όσιος Γέροντας τον παρατήρησε: «Εσύ για πού ξεκίνησες, για το μοναστήρι ή για τον γάμο και πήρες μαζί και το ούζο και έπινες και γελούσες;». Κανένας δεν μπορούσε να κρυφτεί από τον όσιο.
Το 1950 μία μητέρα κάλεσε την κόρη της να πάει να μείνει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη πήγε στον όσιο Γέροντα, να τον ρωτήσει τι να κάνει. Εκείνος της είπε με σιγουριά: «Όχι, δεν θα φύγεις. Αυτοί θα ‘ρθουν και θα σου πω και πότε».
Μετά δύο χρόνια ξαναρώτησε τον όσιο, για ν’ ακούσει: «Θα ‘ρθουν τον Φεβρουάριο… Όχι, δεν θα ‘ρθουν τον Φεβρουάριο, θα ‘ρθουν στα μισά της Σαρακοστής». Έγινε όπως ακριβώς είπε. Ήταν να έλθουν τον Φεβρουάριο, αλλά κάτι τους εμπόδισε και πήγαν στα μισά της Σαρακοστής.
Το 1953 το κράτος έκτισε καινούργια σπίτια για φτωχές οικογένειες της περιοχής της Δράμας, για ν’ αφήσουν τα παλαιά, που ήταν τούρκικα. Ο όσιος σε μία φιλική του οικογένεια περιέγραψε επακριβώς πώς θα είναι το σπίτι που θα έπαιρναν με κλήρο. Τους είπε: «Θα έχετε και λαχανικά. Λένε πως δεν έχει νερό, εκείνο όμως έχει νερό πολύ». Στη μητέρα είπε πού είναι το νερό.
Έδωσε μάλιστα εντολή η μετακόμιση να γίνει μέσα στη νύχτα, χειμώνα καιρό, Ιανουάριο μήνα. Εκείνο το βράδυ ο καιρός ήταν καλός και είχε ένα τέτοιο φεγγάρι, σαν να ήταν ημέρα. Μέσα στη νύχτα έκαναν τη μετακόμιση. «Γρήγορα-γρήγορα μέσα στη νύχτα θα κάνετε τη μετακόμιση οπωσδήποτε», τους είχε πει.
Το επόμενο πρωινό είδαν τον γείτονά τους με το παιδί του, που ήθελε να το παντρέψει, να πηγαίνει να εγκατασταθεί στο σπίτι τους. Όταν όμως είδαν μέσα άλλους, απόρησαν, πότε πρόλαβαν και μετακόμισαν. Πού να ήξεραν ότι ο όσιος τα είχε τακτοποιήσει εγκαίρως.
Το σπίτι δεν είχε φράχτη και δεν μπορούσαμε να φέρουμε τα ζώα. Ο όσιος πάλι τους πρόλαβε λέγοντας: «Μη ανησυχείτε, θα κτίσετε». Έτσι κι έγινε. Έδωσε μάλιστα ο όσιος ένα κομμάτι από τη λαμπάδα της Αναστάσεως να βάλουν σ’ ένα μπουκάλι και να το τοποθετήσουν στον τοίχο του φράκτη, λέγοντας: «Για να σας φυλάγει από κάθε κακό». Ποτέ κανείς δεν βγήκε χαμένος, που άκουσε τον όσιο Γέροντα.
Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 274, 277, 278 (αποσπάσματα).
