«Άνθρωπός τις ην πλούσιος… ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς» με κατάληξη έπειτα από τον «εφήμερο» επίγειο βίο του, να φωνάζει σπαρακτικά προς τον προπάτορα Αβραάμ, που βρισκόταν αγεφύρωτα μακριά του, «οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη». Εμείς ας τρυφήσουμε όχι στις υλικές […]
Αφού τόσο μεγάλο αγαθό είναι η Εκκλησία, θα έπρεπε αν ήταν δυνατό, κάθε μέρα, κάθε πρωί και βράδυ να εκκλησιαζόμαστε. Θα έπρεπε κάθε φορά που χτυπά η καμπάνα να τρέχουμε στο ναό του Θεού «ως η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων» (Ψαλμ. 41:1). Κι αν ακόμα, όπως είπε κάποιος, υπήρχε μόνο ένας ναός σ' ολόκληρο τον κόσμο, θα έπρεπε όλοι οι Χριστιανοί να συρρέουν εκεί απ' όλα τα μέρη της γης, για να λατρεύσουν το Θεό και να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Και όπως οι Μάγοι ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να δουν και να προσκυνήσουν... Διαβάστε τη συνέχεια