Στον 1ο ψαλμό (*) ο ποιητής κάνει λόγο για τη μακαριότητα, την ευτυχία. Ποιος δεν την επιθυμεί; Η ευτυχία είναι ο πόθος κάθε ανθρώπου. Πώς εννοεί όμως ο άνθρωπος την ευτυχία; Και πού την αναζητεί και τη στηρίζει; Ποιες νομίζει […]
Η σημερινή ευαγγελική παραβολή (Λουκ. 14.16-24) μας μίλησε για ένα «δείπνον μέγα». Κάποιος έκανε δείπνο μεγάλο. Στρώνεται τραπέζι μεγάλο. Γιατί μεγάλο; Γιατί το προσφέρει ο Θεός. Η πρόσκληση άρα είναι ανέκφραστα τιμητική. Λοιπόν στρώνεται το τραπέζι ένα βράδυ, και όταν όλα είναι έτοιμα, ο οικοδεσπότης στέλνει τον δούλο του στους καλεσμένους, που έχουν από πριν γνώση και προειδοποίηση. Οι τρεις καλεσμένοι παραιτήθηκαν «από μιας», δια μιας και σαν από συμφώνου. Πρόβαλαν δικαιολογίες όχι αμαρτωλές, πρόβαλαν αγορές και γάμο. Όταν ο άνθρωπος απορρίπτει τη θεϊκή πρόσκληση, αυτοκαταστρέφεται. Ο καλός ουράνιος Πατέρας μάς καλεί σε ευωχία, χαρά, όχι σε χαρά επίπλαστη και... Διαβάστε τη συνέχεια

