Αλλοίμονό μας αν ο Θεός δεν ήταν μακρόθυμος, αν στην πρώτη μικροαμαρτία μάς κατακεραύνωνε μη ανεχόμενος την προσβολή της αγιότητός Του. Θα είχαμε εκλείψει όλοι προ πολλού, δηλαδή θα είχαμε εκλείψει απλώς πριν…γεννηθούμε(!) αφού γεννιόμαστε με το προπατορικό αμάρτημα. Δεν […]
Η σημερινή ευαγγελική παραβολή (Λουκ. 14.16-24) μας μίλησε για ένα «δείπνον μέγα». Κάποιος έκανε δείπνο μεγάλο. Στρώνεται τραπέζι μεγάλο. Γιατί μεγάλο; Γιατί το προσφέρει ο Θεός. Η πρόσκληση άρα είναι ανέκφραστα τιμητική. Λοιπόν στρώνεται το τραπέζι ένα βράδυ, και όταν όλα είναι έτοιμα, ο οικοδεσπότης στέλνει τον δούλο του στους καλεσμένους, που έχουν από πριν γνώση και προειδοποίηση. Οι τρεις καλεσμένοι παραιτήθηκαν «από μιας», δια μιας και σαν από συμφώνου. Πρόβαλαν δικαιολογίες όχι αμαρτωλές, πρόβαλαν αγορές και γάμο. Όταν ο άνθρωπος απορρίπτει τη θεϊκή πρόσκληση, αυτοκαταστρέφεται. Ο καλός ουράνιος Πατέρας μάς καλεί σε ευωχία, χαρά, όχι σε χαρά επίπλαστη και... Διαβάστε τη συνέχεια

