Ήλθε κάποιος από μακριά στο Μοναστήρι να προσκυνήση την Κάρα του αγίου Δαυΐδ. Σ’ όλο το δρόμο μάλωνε με την γυναίκα του, διότι νόμιζε ότι άργησαν να ξεκινήσουν και δεν θα προλάβαινε να προσκυνήση την αγία Κάρα, γιατί θα την […]

«Ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων…» (Λουκ. 18:11) Αποκρουστικό το φαινόμενο. Αντικοινωνικό. Πρόκειται για τη θεληματική κάλυψη μιας άσχημης ή και βρώμικης πραγματικότητας με επιφανειακό επίχρισμα δήθεν ομορφιάς και καλοσύνης. Για την υποκρισία. Δεν είναι συμπτωματικό που ο Κύριος […]

Παίρνουμε την περίπτωση που κάποιος έχει νεύρωση. Δεν μπορώ εγώ να πω ότι αυτός είναι αμαρτωλότερος από έναν άλλο που δεν έχει νεύρωση. Δεν μπορώ να το πω. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι εγκληματίες, οι οποίοι κάνουν φοβερά εγκλήματα, όμως […]

Τόσο πολύ τον αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο, ώστε δεν περιγράφεται η αγάπη του. Δεν ξεχώρισε ποτέ τον δίκαιο από τον αμαρτωλό· δεν έκανε σύγκριση ποτέ πονηρού και αγαθού. Καθώς η μέλισσα, αν βρεθεί ένας βώλος ζάχαρη ή τίποτα άλλο […]

Προς το τέλος της ζωής του ο όσιος Γεώργιος, για δύο ημέρες, ήταν σε σιωπή. Μόλις κάποια στιγμή συνήλθε, ανακοίνωσε με καυτά δάκρυα: «Αχ, παιδιά μου, θα σας βρει συμφορά. Εγώ θα φύγω και από πίσω μου θα ακολουθήσει και […]

Η μοναξιά είναι μια αφύσικη κατάσταση. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν. Είπε ο Αριστοτέλης ότι «αυτός που αδυνατεί να επικοινωνεί ή που δεν χρειάζεται τίποτε λόγω αυτάρκειας … [είναι] ή θηρίο ή θεός» (Πολιτικά 1253α,29). Είπε ο Εκκλησιαστής ότι «είναι […]

Τον όσιο Πορφύριο συνάντησα για πρώτη φορά το 1974 στο μονύδριο του Αγίου Νικολάου στα Καλλίσια, όπου εγκαταβιούσε τα χρόνια εκείνα, μέχρι το έτος 1978. Η μορφή του και οι λόγοι του με συγκλόνισαν και έκτοτε επί σειρά ετών έγινε […]

«ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω» (Ματθ. 25:21) Κάποιος άνθρωπος, μας είπε ο Κύριος με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, επρόκειτο να ταξιδεύσει. Κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. Σε […]