Ήταν δύο άνθρωποι μοναχοί, που κάποτε ο διάβολος τους παρέσυρε και εγκατέλειψαν την έρημο, το σχήμα και έγιναν λαϊκοί. Κάποτε ο Θεός επέβλεψε, εμνήσθη τους κόπους της ασκήσεως και της αφιερώσεως και τους φωτίζει να γυρίσουν πίσω. Επιστρέφουν στην […]
Πηγαίνουμε με όρους στον Θεό. Ανήκουμε δηλαδή στον Χριστό, αλλά με υπολογισμούς, είτε μας συμβαίνουν δύσκολα πράγματα στη ζωή, είτε κυλάει η ζωή ομαλά. Αυτή είναι, θα έλεγα, η πιο θανάσιμη αμαρτία των σημερινών χριστιανών, ότι θέλουν να είναι χριστιανοί, αλλά βολεμένοι. Μην τυχόν αφεθούν άνευ όρων στον Θεό, και ό,τι προκύψει. Γι' αυτό, και εμείς δεν ωφελούμαστε, αλλά και άλλοι, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν, εάν εμείς δείχναμε εμπράκτως ότι υπακούμε στον Χριστό. Κάνει τρομερή εντύπωση που έρχονται άνθρωποι στην εξομολόγηση και σαν να μην έχουν αμαρτίες. Ενώ είσαι φορτωμένος, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, πάθη, κακίες, αδυναμίες,... Διαβάστε τη συνέχεια