Μαρτυρία και διδαχή

Η ημέρα Κυρίου

«Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή» (Ψαλμ. 117:24). Είναι ένας στίχος από την Παλαιά Διαθήκη, που εδώ όμως εννοεί την ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου, εννοεί το όλο αυτό γεγονός. Και καλούμαστε να ευφρανθούμε και να γεμίσει η ψυχή μας από αγαλλίαση.

Όλα τα κάνει ο Θεός. Ο άνθρωπος να δεχθεί την κλήση του Θεού, την πρόσκληση του Θεού. Να ανταποκριθεί σ’ αυτό που ο Θεός κάνει, σ’ αυτό που ετοιμάζει ο Θεός. Να μην πεισματώσει ο άνθρωπος με διάφορες δικαιολογίες και δεν προσέξει την πρόσκληση του Θεού, δεν προσέξει όλο αυτό που κάνει ο Θεός και έτσι δεν θελήσει να ανταποκριθεί.

Πιο συγκεκριμένα. Ο Κύριος ανεστήθη. Και φυσικά αυτό όλο έγινε για μας. Δεν πρέπει να το δούμε το θέμα ότι “ε, να, δεν μπόρεσε ο θάνατος να κρατήσει στα χέρια του, στην αγκαλιά του τον Χριστό. Ανεστήθη ο Χριστός, ε, κοντά σ’ Αυτόν κι εμείς να χαρούμε”. Όχι. Αυτό όλο-όλο έγινε για μας. Δηλαδή ανεστήθη ο Κύριος, σημαίνει ότι μας ανιστά. Μας ανασταίνει. «Ιδού, ιδού εγώ σας ανασταίνω. Από σας εκείνο που θέλω είναι, ελάτε να χαρείτε και να ευφρανθείτε. Ελάτε, αυτό που σας ετοίμασα λάβετέ το και απολαύστε το». Κάπως έτσι είναι τα πράγματα από την πλευρά του Κυρίου.

«Εγώ πέθανα, πέθανα για σας. Έπρεπε εσείς να πεθάνετε, αλλά πέθανα εγώ για σας. Ελάτε να καρπωθείτε τον καρπό που βγαίνει απ’ αυτό που έκανα. Εγώ σας συγχωρώ τις αμαρτίες σας. Σας καθαρίζω, σας θεραπεύω». «Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα», λέει ο ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό Λόγο που διαβάζουμε τη νύχτα της Αναστάσεως, «συγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε».

 

 

Αυτό πρέπει να προσέξουμε απόψε, αυτή την ιερή νύχτα, που κάνουμε την απόδοση της Αναστάσεως και ακούμε όλα αυτά που ψάλλει η Εκκλησία. «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος». Τελείωσε. Έγινε. Είναι γεγονός. Ο Χριστός ανεστήθη. Με τον θάνατό του πάτησε τον θάνατο και έδωσε ζωή και δίνει ζωή σ’ όλους αυτούς που είναι στα μνήματα. «Χριστός ανέστη» και μας καλεί, όχι για τίποτε άλλο, να ευφρανθούμε και να χαρούμε. Επάτησε τον θάνατο με τον θάνατο. Κατήργησε την αμαρτία. Συγχωρεί απεριόριστα την αμαρτία. Και μας καλεί να δεχθούμε τη συγχώρηση, να δεχθούμε τη θεραπεία, να δεχθούμε την ανάσταση της ψυχής μας, να χαρούμε και να ευφρανθούμε.

Αν προσέξουμε καλύτερα, θα δούμε ότι είναι ένα πείσμα η όλη στάση μας έναντι αυτού που προσέφερε και μας προσφέρει ο Θεός –πώς πεισμώνουν τα μικρά παιδιά, όταν κανείς δεν τ’ ακούει, δεν τα προσέχει και δεν ανταποκρίνεται ανάλογα. Τώρα και οι αμαρτίες τακτοποιούνται και τα πάθη τακτοποιούνται και ο θάνατος της ψυχής τακτοποιείται και η λύπη φεύγει από τη μέση και η όποια συμφορά. Διότι ο Κύριος με τον θάνατό του πάτησε τον θάνατο, χάρισε με την Ανάστασή του την ανάσταση σ’ όλους. Και μας καλεί να χαρούμε και να ευφρανθούμε.

Ας ξεχάσουμε αυτή την ώρα, ας ξεχάσουμε οτιδήποτε άλλο. Τίποτε. Είμαστε πρόσωπο προς πρόσωπο με τον Χριστό. Τον Χριστό ο οποίος βγήκε από τον τάφο, ο οποίος ανεστήθη. Ανεστήθη για μας. Και μας λέει ότι όλο αυτό έγινε για σας. Και από σας θέλω να το δεχθείτε και να χαρείτε, να ευφρανθείτε.

 

Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου “Σταυροαναστάσιμα”, Β’ έκδοση, Πανόραμα Θεσσαλονίκης 2003, σελ. 319.

 

 

 

 

 

 

Η ημέρα Κυρίου

 

Ορθόδοξη πίστη και ζωή στο email σας. Λάβετε πρώτοι όλες τις τελευταίες αναρτήσεις της Κοινωνίας Ορθοδοξίας:
Έχετε εγγραφεί επιτυχώς στο newsletter! Θα λάβετε email επιβεβαίωσης σε λίγα λεπτά. Παρακαλούμε, ακολουθήστε τον σύνδεσμο μέσα του για να επιβεβαιώσετε την εγγραφή. Εάν το email δεν εμφανιστεί στο γραμματοκιβώτιό σας, παρακαλούμε ελέγξτε τον φάκελο του spam.
Έχετε εγγραφεί επιτυχώς στο newsletter!
Λυπούμαστε, υπήρξε ένα σφάλμα. Παρακαλούμε, ελέγξτε το email σας.